ha ha, papuas, a pewnie ze dodaje wigoru pod warunkiem, że jest się "wybyczonym" a nie po całym długim dniu zwiedzania i dreptania! a nadmiaru nie było, raczej niedomiar , bo wypiłyśmy tylko po jednym
Nel, oczywiście że sama! he he, no ale nie były to wielkie "sobrasady" jak te z Majorki! (pamiętacie?); tylko malutkie brawurstliki takie tyci tyci.... jak palec wskazujący! no i pożarłam wszystkie bez problemu! mało tego, wtrząchnęłabym jeszcze jedną taką porcyjkę
wracamy do hotelu juz w ciemną noc.... nie było daleko ; jakieś może na oko 800 - 1200 metrów od staromiejskiej części Ratyzbony
no i moja psiapsiółka tak jakoś lazła chodnikiem, że "spadła" z krawężnika! ; jego wysokość wprawdzie nie pozwoliła popełnić samobójstwa ale śmiało pozwoliła na skręcenie kostki! tak jej się ta stopa jakoś nienaturalnie przekrzywiła, że aż zapiszczała z bólu! no ale do hotelu było juz kilkaset metrów, więc pokuśtykała jakoś a ja zabawiłam sie w pielęgniarkę zimy lód z hotelowego baru i kompres na stopkę, powinny załatwic sprawę!
nasze hotelowe schody - tym razem w nocnej odsłonie
sniadanko jak na wycieczkowe standardy było późne , bo aż do 9,45! (to był najbardziej sprzyjający wyspaniu się dzień, bo zwiedzanie rozpoczynalismy dopiero o 10 rano! więc wreszcie można się było wyspać do woli! ; he he, o tej godzinie to i ja coś juz przekąsiłam oprócz kawki
po śniadanku okazało się że nie podjeżdżamy na starówkę, tylko idziemy piechotką z przewodniczką "z buta" - dokładnie tak jak szłyśmy wieczorem, ale niestety kostka mojej psiapsióły spuchła p/ noc dość mocno! ' nieco przerażona stwierdziła, że ją boli i nie da rady iść! całą sytuację przedstawiłyśmy pilotce; kumpela nie chciała wizyty u lekarza; skończyło się na bandażu elastycznymi i.... zostaniu w hotelu!
nie chciałam jej zostawiać samej..., nie, nie że to dziecko potrzebujace opieki i pomocy, ale jakoś tak z powodów bardziej "solidarnych"
Umówiłyśmy się z pilotką , że bedziemy "na telefonie" w zależności jak sie będzie rozwijała sytuacja?
Grupa więc poszła zwiedzać Ratyzbnonę, a my nie
no cóż... jak pech to pech.... poleżała z tym bandażem; postanowiła połazić po korytarzu i tochę spróbować rozchodzić nogę....;
potem znów poleżała z wyciagnieta nogą, pogadałyśmy trochę i wyciagnęłam z torby piwko, które kupiłyśmy gdzieś wcześniej i zrobiłyśmy sobie "poranną ucztę" w hotelowym pokoju przy piwku i precelku
he he.... piwko to jednak najlepsze lekarstwo bo od razu pomogło ; ok południa kumpela stwierdziła, że boli ją juz mniej ; wprawdzie chodzenie nie jest takie do końca ok, ale że da radę! (zresztą nie było wyjścia, bo i tak musiałyśmy opuścić pokój a bagaże miałysmy juz zapakowane od rana w autokarze, który pojechał sobie gdzieś niewiadomo gdzie? ); dzwonimy więc do pilotki; grupa była juz po drugiej stronie Dunaju w urokliwej dzielnicy Stadtamhof, od której zaczęłi zwiedzanie, a teraz są w jakimś browarze na degustacji piwa ; he he... my też już jesteśmy po "naszej degustacji" ; umawiamy się z pilotką ok 13,30 pod Katedrą, gdzie grupa ma dotrzeć po wizycie w Browarze; a było to mozliwe tylko dzięki temu, że pokój miałyśmy na szczęście do 12.00 i musiałysmy go opuścić (doba hotelowa w tym "Holidayu" zaczynała się od 14.00) ; nawet Recepcja hotelowa - po przedstawieniu problemu - pozwoliła nam pobyć pół godzinki dłużej ; zatem jeszcze tylko zimny kompres na nóżkę, bandażyk elastyczny, i spod hotelu bierzemy taksówkę do centrum, żeby nie obciązać kostki kilometrowym spacerem ; taksówkarz zdziwiony, że to przeciez 10 minut spacerkiem, ale co tam! , nasz klient- nasz Pan!
docieramy pod Katedrę i czekamy na naszych wycieczkowiczów....
spotykamy się grupą o umówionej godzinie, poznajemy lokalną przewodniczkę, (Polkę, ale juz od lat mieszkankę Ratyzbony) i wchodzimy do Katedry (moja psiapsiółka nieomalże na jednej nodze )
Ratyzbońska Katedra jest przepiękna, ogromna! i jak widac na fotce z jedną wieżą w remoncie! wrrr!
Katedra Świetego Piotra - otrzymała przydomek najbardziej "francuskiej" ze wszystkich niemieckich Katedr
bowiem jest jedynym przykładem francuskiego gotyku w całej Bawarii
Wcześniej w tym miejscu istniała romańska świątynia, jednak po pożarze w drugiej połowie XIII wieku zdecydowano o budowie nowej konstrukcji; Prace budowlane jak to przy takich Katedrach trwały długo, bo aż ponad 250 lat, chociaż budowę obu jej wież zakończono dopiero w XIX wieku - he he i jak widać to co najnowsze - już jest w remoncie
zatem wchodzimy ... takim ciekawym, "wystającym" z fasady głównej - gotyckim gankiem
już od wejścia wnętrza robią wrażenie...
W środku zachwycają przede wszystkim witraże ( pochodzą z lat 1310-1450) , które są oryginalne, bowiem Ratyzbona szczęśliwie uniknęła alianckich bombardowań w czasie II wś, więc wszystko jest tu oryginalne (podobnie jak w Bambergu);
Niektórzy uważają nawet, że jest to najpiękniejsza kolekcja witraży w tej części Europy
W środku znajdują się współczesne, nowoczesne organy które zainstalowano tutaj raptem 12 lat temu i są .... podobno największymi wiszącymi organami świata; choć wcale na tak wielkie nie wygladają
(fotka z tel kumpeli; ja nie wiem dlaczego nie zrobiłam? )
ołtarz główny
zakamarki katedralne
i wychodzimy na zewnątrz
spoglądam jak zawsze na rzygacze
i inne ciekawe rzeźby
tutaj: tzw Judensau - czyli żydowska maciora – jako takie antysemickie i poniżające przedstawienie społeczności żydowskiej
w okolicy Katedry:
Regensburg - bo tak nazywa się Ratyzbona w oryginale jest miastem z niemal 2000 - letnią historią... W 2006 roku wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO... miasto jest niezwykłe, niecodzienne jak na Niemcy; zamiast szachulca znajdziecie tu zupełnie inny rodzaj budownictwa; znajduje się tu przepiękna średniowieczna starówka (największa w całych Niemczech!); a samo miasto charakteryzuje się wysokimi wieżami budowanymi przez patrycjuszy dla uznania wielkości i bogactwa - niczym te we Włoszech, bo właśnie przez te wieże mawia się o Ratyzbonie, że to „najbardziej na północ wysunięte miasto Włoch " ( choć wieże te nie zachowały się wszystkie bo zostało ich kilka a taka naprawdę wysoka jest tylko jedna!) ; stoi tu też do dziś zbudowany w XII wieku - jako pierwszy i długo jedyny ufortyfikowany kamienny most na Dunaju; a nawet jest tu pozostałość po rzymskich legionach Castra Regina zbudowanych 2 tysiące lat temu w czasach Marka Aureliusza, no i ta "francuska" Katedra!
i ok godz 14.30 pilotka zarzadza przerwę na lunch!
moja kumpela marudzi, że koniecznie musi gdzieś usiąść bo noga daje jej się we znaki , zatem mamy ciut ponad 1 godzinę czasu wolnego; bo onie idziemy ze wszystkimi na "grupowy lunch" do knajpy! choć na dziś "zapowiedziano" że knajpa, którą grupa ma zarezerwowaną serwuje golonkę w piwie! a tej wypadało by wszak spróbować będąc w Bawarii a wprawdzie kilka wersji różnych "świnek" już tu jadłam podczas tej wycieczki, to takiej stricte golonki jeszcze nie! ; ale uznałyśmy że 25E (tyle zbierała pilotka za sam lunch od osoby + do tego napoje płatne dodatkowo!) to lekka przesada ; poszłyśmy więc same - dosłownie kilka knajp obok, gdzie w menu przed wejściem widniała pierwsza pozycja jako Schweinshaxe in Biersoße ! czyli golonka w sosie piwnym! no to wchodzimy tu...
zatem przyjemna ( i jak sie okazało znana w mieście) knajpka w podwórku w bardzo historycznym miejscu na terenie dawnego Klasztoru Augustynów
a tam mnóstwo ludzi wszędzie, ale sympatyczny kelner w bawarskich portkach znajduje nam stoliczek pod drzewkiem w klasztornym ogródku!
z widokiem na takie durszlaki
najpierw zamawiamy piwko oczywiście! bowiem jest spora szansa, że po piwku nóżka kumpeli od razu wydobrzeje
a za chwilę na stół wjeżdżają nasze zamówione bawarskie świnki!
Goloneczki w sosie piwnym z kapusta kiszoną - Ja, Ja, Natürlich ! , a jakże! Schweinshaxe in Biersoße
ło matko! no pycha to było! kaloriuffff juz nie liczę w tej Bawarii, będę odchudzać się potem ; zapłaciłyśmy po 16 Eur, każda to cena za golonkę i duży kufel piwa! oi znów potwierdziła się zasada: bez grupy gdzie zaprowadzi Cie pilot - z reguły jest znacznie taniej!
uff, zatem najedzone na full chcemy wychodzić...., bo czas do zbiórki na placu przed naszą knajpą 5 minut!
ale moja kumpela wstaje i ... siada natychmiast! noga się zasiedziała, znowu spuchła i ani kroku dalej! ; jak klapnęła na to krzesło - to ani rusz! niestety tym razem piwko nie pomogło
mówi, że trudno... zamówi sobie jeszcze piwo, kawkę i posiedzi tutaj... i że bez sensu jest żebym tu z nią siedziała! ; (mowi, że i tak ma mnie "na sumieniu" bo ominęły mnie poranne atrakcje zwiedzania, i ten Browar ) ; zatem umawiamy sie "na telefon" , ja idę na zbiórkę i komunikuje pilotce, że koleżanka siedzi tutaj w ogródku piwnym i nie idzie dalej; no trudno, musi zatem poczekać na nas jeszcze 2 godziny, bbo tyle czasu bedziemy jeszcze zwiedzać a potem jedziemy juz na ostatni nocleg w Niemczech
Ratyzbona - ja gut, nie byłem, ale wiem że to wiekowe, nie zniszczone wojną miasto. Normalnie zszokowany jestem kwiato-biolożka, TManiaczka i jeszcze pielęgniarka no i pełne poświęcenie; ja dla żadnej kobiety nie zrezygnowałbym ze zwiedzania
Ratyzbona - ja gut, nie byłem, ale wiem że to wiekowe, nie zniszczone wojną miasto. Normalnie zszokowany jestem kwiato-biolożka, TManiaczka i jeszcze pielęgniarka no i pełne poświęcenie; ja dla żadnej kobiety nie zrezygnowałbym ze zwiedzania
hi hi i jeszcze do tego "artystko-malarka" normalnie: "tańczy, śpiewa, krawaty wiąże, i usyuwa ciążę" ; no z tą ciążą to jednak nie ; ale jednak wierzę, że dla ŻONY byś się poświęcił!
dalej z grupą i lokalną Panią przewodnik (chyba Anią?) spacerujemy razem po Ratyzbonie słuchając jej opowieści....
w centrum dzielnicy handlowej znajduje się plac Neupfarrplatz na którym stoi kościół Neupfarrkirche; plac ten był kiedyś częścią dzielnicy zamieszkałej głównie przez społeczność żydowską
Niemcy generalnie mają dziś duże "poczucie winy" za to co zbrobili żydom;
w mieście co krok spogladając pod nogi znajdziemy takie charakterystyczne złote tabliczki ; Wyryto na nich dane żydowskich mieszkańców Regensburga wraz z miejscem ich wywiezienia, datą śmierci
ha ha, papuas, a pewnie ze dodaje wigoru
pod warunkiem, że jest się "wybyczonym" a nie po całym długim dniu zwiedzania i dreptania! 
a nadmiaru nie było, raczej niedomiar 
, bo wypiłyśmy tylko po jednym 
Nel, oczywiście że sama!
he he, no ale nie były to wielkie "sobrasady" jak te z Majorki! (pamiętacie?); tylko malutkie brawurstliki 
takie tyci tyci.... jak palec wskazujący! no i pożarłam wszystkie bez problemu! 
mało tego, wtrząchnęłabym jeszcze jedną taką porcyjkę 
Piea
ha ha Piea ,ale z ciebie kiełbaskowy "żarłoczek "
No trip no life
wracamy do hotelu juz w ciemną noc.... nie było daleko ; jakieś może na oko 800 - 1200 metrów od staromiejskiej części Ratyzbony
no i moja psiapsiółka tak jakoś lazła chodnikiem, że "spadła" z krawężnika!
; jego wysokość wprawdzie nie pozwoliła popełnić samobójstwa 
ale śmiało pozwoliła na skręcenie kostki! 
tak jej się ta stopa jakoś nienaturalnie przekrzywiła, że aż zapiszczała z bólu! no ale do hotelu było juz kilkaset metrów, więc pokuśtykała jakoś a ja zabawiłam sie w pielęgniarkę 
zimy lód z hotelowego baru i kompres na stopkę, powinny załatwic sprawę!
nasze hotelowe schody - tym razem w nocnej odsłonie
sniadanko jak na wycieczkowe standardy było późne , bo aż do 9,45! (to był najbardziej sprzyjający wyspaniu się dzień, bo zwiedzanie rozpoczynalismy dopiero o 10 rano! więc wreszcie można się było wyspać do woli! ; he he, o tej godzinie to i ja coś juz przekąsiłam oprócz kawki
po śniadanku okazało się że nie podjeżdżamy na starówkę, tylko idziemy piechotką z przewodniczką "z buta" - dokładnie tak jak szłyśmy wieczorem, ale niestety kostka mojej psiapsióły spuchła p/ noc dość mocno!
' nieco przerażona stwierdziła, że ją boli i nie da rady iść! całą sytuację przedstawiłyśmy pilotce; kumpela nie chciała wizyty u lekarza; skończyło się na bandażu elastycznymi i.... zostaniu w hotelu! 
nie chciałam jej zostawiać samej..., nie, nie że to dziecko potrzebujace opieki i pomocy, ale jakoś tak z powodów bardziej "solidarnych"
Umówiłyśmy się z pilotką , że bedziemy "na telefonie" w zależności jak sie będzie rozwijała sytuacja?
Grupa więc poszła zwiedzać Ratyzbnonę, a my nie
no cóż... jak pech to pech.... poleżała z tym bandażem; postanowiła połazić po korytarzu i tochę spróbować rozchodzić nogę....;
potem znów poleżała z wyciagnieta nogą, pogadałyśmy trochę i wyciagnęłam z torby piwko, które kupiłyśmy gdzieś wcześniej i zrobiłyśmy sobie "poranną ucztę" w hotelowym pokoju przy piwku i precelku
he he.... piwko to jednak najlepsze lekarstwo bo od razu pomogło
; ok południa kumpela stwierdziła, że boli ją juz mniej 
; wprawdzie chodzenie nie jest takie do końca ok, ale że da radę! (zresztą nie było wyjścia, bo i tak musiałyśmy opuścić pokój a bagaże miałysmy juz zapakowane od rana w autokarze, który pojechał sobie gdzieś niewiadomo gdzie? 
); dzwonimy więc do pilotki; grupa była juz po drugiej stronie Dunaju w urokliwej dzielnicy Stadtamhof, od której zaczęłi zwiedzanie, a teraz są w jakimś browarze na degustacji piwa 
; he he... my też już jesteśmy po "naszej degustacji" 
; umawiamy się z pilotką ok 13,30 pod Katedrą, gdzie grupa ma dotrzeć po wizycie w Browarze; a było to mozliwe tylko dzięki temu, że pokój miałyśmy na szczęście do 12.00 i musiałysmy go opuścić (doba hotelowa w tym "Holidayu" zaczynała się od 14.00) ; nawet Recepcja hotelowa - po przedstawieniu problemu - pozwoliła nam pobyć pół godzinki dłużej 
; zatem jeszcze tylko zimny kompres na nóżkę, bandażyk elastyczny, i spod hotelu bierzemy taksówkę do centrum, żeby nie obciązać kostki kilometrowym spacerem ; taksówkarz zdziwiony, że to przeciez 10 minut spacerkiem, ale co tam! , nasz klient- nasz Pan! 
docieramy pod Katedrę i czekamy na naszych wycieczkowiczów....
cdn...
Piea
Oj, to niemiła przygoda. Coś wiem na ten temat. Czy takie rzeczy muszą się zdarzać na wycieczkach?
spotykamy się grupą o umówionej godzinie, poznajemy lokalną przewodniczkę, (Polkę, ale juz od lat mieszkankę Ratyzbony) i wchodzimy do Katedry (moja psiapsiółka nieomalże na jednej nodze
)
Ratyzbońska Katedra jest przepiękna, ogromna! i jak widac na fotce z jedną wieżą w remoncie! wrrr!
Katedra Świetego Piotra - otrzymała przydomek najbardziej "francuskiej" ze wszystkich niemieckich Katedr
bowiem jest jedynym przykładem francuskiego gotyku w całej Bawarii
Wcześniej w tym miejscu istniała romańska świątynia, jednak po pożarze w drugiej połowie XIII wieku zdecydowano o budowie nowej konstrukcji; Prace budowlane jak to przy takich Katedrach trwały długo, bo aż ponad 250 lat, chociaż budowę obu jej wież zakończono dopiero w XIX wieku - he he i jak widać to co najnowsze - już jest w remoncie
zatem wchodzimy ... takim ciekawym, "wystającym" z fasady głównej - gotyckim gankiem
już od wejścia wnętrza robią wrażenie...
W środku zachwycają przede wszystkim witraże ( pochodzą z lat 1310-1450) , które są oryginalne, bowiem Ratyzbona szczęśliwie uniknęła alianckich bombardowań w czasie II wś, więc wszystko jest tu oryginalne (podobnie jak w Bambergu);
Niektórzy uważają nawet, że jest to najpiękniejsza kolekcja witraży w tej części Europy
W środku znajdują się współczesne, nowoczesne organy które zainstalowano tutaj raptem 12 lat temu i są .... podobno największymi wiszącymi organami świata; choć wcale na tak wielkie nie wygladają
(fotka z tel kumpeli; ja nie wiem dlaczego nie zrobiłam?
)
ołtarz główny
zakamarki katedralne
i wychodzimy na zewnątrz
spoglądam jak zawsze na rzygacze
i inne ciekawe rzeźby
tutaj: tzw Judensau - czyli żydowska maciora – jako takie antysemickie i poniżające przedstawienie społeczności żydowskiej
w okolicy Katedry:
Regensburg - bo tak nazywa się Ratyzbona w oryginale jest miastem z niemal 2000 - letnią historią...
W 2006 roku wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO... miasto jest niezwykłe, niecodzienne jak na Niemcy; zamiast szachulca znajdziecie tu zupełnie inny rodzaj budownictwa; znajduje się tu przepiękna średniowieczna starówka (największa w całych Niemczech!); a samo miasto charakteryzuje się wysokimi wieżami budowanymi przez patrycjuszy dla uznania wielkości i bogactwa - niczym te we Włoszech, bo właśnie przez te wieże mawia się o Ratyzbonie, że to „najbardziej na północ wysunięte miasto Włoch 
" ( choć wieże te nie zachowały się wszystkie bo zostało ich kilka a taka naprawdę wysoka jest tylko jedna!) ; stoi tu też do dziś zbudowany w XII wieku - jako pierwszy i długo jedyny ufortyfikowany kamienny most na Dunaju; a nawet jest tu pozostałość po rzymskich legionach Castra Regina zbudowanych 2 tysiące lat temu w czasach Marka Aureliusza, no i ta "francuska" Katedra! 
i ok godz 14.30 pilotka zarzadza przerwę na lunch!
moja kumpela marudzi, że koniecznie musi gdzieś usiąść bo noga daje jej się we znaki
, zatem mamy ciut ponad 1 godzinę czasu wolnego; bo onie idziemy ze wszystkimi na "grupowy lunch" do knajpy! choć na dziś "zapowiedziano" że knajpa, którą grupa ma zarezerwowaną serwuje golonkę w piwie! a tej wypadało by wszak spróbować będąc w Bawarii 
a wprawdzie kilka wersji różnych "świnek" już tu jadłam podczas tej wycieczki, to takiej stricte golonki jeszcze nie! 
; ale uznałyśmy że 25E (tyle zbierała pilotka za sam lunch od osoby + do tego napoje płatne dodatkowo!) to lekka przesada ; poszłyśmy więc same - dosłownie kilka knajp obok, gdzie w menu przed wejściem widniała pierwsza pozycja jako Schweinshaxe in Biersoße ! 
czyli golonka w sosie piwnym! 
no to wchodzimy tu... 
zatem przyjemna ( i jak sie okazało znana w mieście) knajpka w podwórku w bardzo historycznym miejscu na terenie dawnego Klasztoru Augustynów
a tam mnóstwo ludzi wszędzie, ale sympatyczny kelner w bawarskich portkach znajduje nam stoliczek pod drzewkiem w klasztornym ogródku!
z widokiem na takie durszlaki
najpierw zamawiamy piwko oczywiście! bowiem jest spora szansa, że po piwku nóżka kumpeli od razu wydobrzeje
a za chwilę na stół wjeżdżają nasze zamówione bawarskie świnki!
Goloneczki w sosie piwnym z kapusta kiszoną - Ja, Ja, Natürlich ! , a jakże! Schweinshaxe in Biersoße
ło matko! no pycha to było! kaloriuffff juz nie liczę w tej Bawarii, będę odchudzać się potem ; zapłaciłyśmy po 16 Eur, każda
to cena za golonkę i duży kufel piwa! oi znów potwierdziła się zasada: bez grupy gdzie zaprowadzi Cie pilot - z reguły jest znacznie taniej! 
uff, zatem najedzone na full chcemy wychodzić...., bo czas do zbiórki na placu przed naszą knajpą 5 minut!
ale moja kumpela wstaje i ... siada natychmiast!
noga się zasiedziała, znowu spuchła i ani kroku dalej! 
; jak klapnęła na to krzesło - to ani rusz! niestety tym razem piwko nie pomogło 
mówi, że trudno... zamówi sobie jeszcze piwo, kawkę i posiedzi tutaj... i że bez sensu jest żebym tu z nią siedziała! ; (mowi, że i tak ma mnie "na sumieniu" bo ominęły mnie poranne atrakcje zwiedzania, i ten Browar
) ; zatem umawiamy sie "na telefon" , ja idę na zbiórkę i komunikuje pilotce, że koleżanka siedzi tutaj w ogródku piwnym i nie idzie dalej; no trudno, musi zatem poczekać na nas jeszcze 2 godziny, bbo tyle czasu bedziemy jeszcze zwiedzać a potem jedziemy juz na ostatni nocleg w Niemczech
cdn...
Piea
Ojej, niefajna przygoda z tą nogą
i nawet piwko nie pomogło
Ale koleżanka chyba była wzniebowzieta twoją opieką i poświęceniem ?
No trip no life
Ratyzbona - ja gut, nie byłem, ale wiem że to wiekowe, nie zniszczone wojną miasto. Normalnie zszokowany jestem kwiato-biolożka, TManiaczka i jeszcze pielęgniarka
no i pełne poświęcenie; ja dla żadnej kobiety nie zrezygnowałbym ze zwiedzania 
papuas
Piea
Papua, żona czyta? Aż tak odważny chyba nie jesteś
?
dalej z grupą i lokalną Panią przewodnik (chyba Anią?) spacerujemy razem po Ratyzbonie słuchając jej opowieści....
w centrum dzielnicy handlowej znajduje się plac Neupfarrplatz na którym stoi kościół Neupfarrkirche; plac ten był kiedyś częścią dzielnicy zamieszkałej głównie przez społeczność żydowską
Niemcy generalnie mają dziś duże "poczucie winy" za to co zbrobili żydom;
w mieście co krok spogladając pod nogi znajdziemy takie charakterystyczne złote tabliczki ; Wyryto na nich dane żydowskich mieszkańców Regensburga wraz z miejscem ich wywiezienia, datą śmierci
Piea