Trzy w jednym z Rainbow

Wracamy więc do hotelu, który w dzień jest łatwo rozpoznawalny, bo przed wejściem wisi klatka z ptaszkiem. Słowik chiński. Nie wiem jak śpiewa, ale skacze jak szalony.     I teraz wychodzi plus położenia hotelu, bo wybieramy się na spacer w miejsce kultowe - tory kolejowe. Tak, między domami biegnie linia kolejowa, którą ponoć raz dziennie (mówiono że o 19) przejeżdża pociąg; nam wystarczają same tory. Wejście na tory zagrodzone - niby ze względów bezpieczeństwa, ale chodzi o to, by jakiś mieszkaniec ulicy zaprowadził cię do swojego lokaliku na kawę czy piwo. Wchodzimy więc natychmiast na mocną kawę. Nie, nie - cena kawy nie jest wygórowana, jest normalna. Nawet nie pamiętam, ale coś 1 lub 2 dolary.

Ulica z torami w jedną i w drugą stronę - tory oczywiście przecinają bardziej główną ulicę, na której jesteśmy. No to wchodzimy na kawę.

Po kawie, po spacerku - wychodzimy. Zaglądamy jeszcze na następną przecznicę - równoległą uliczkę do tej z torami. Ta z torami to jednak hit - musicie przyznać sami.

Dzieci wyszły ze szkoły i jak widać sporo tu pionierów.    Są i odpowiednie pamiątki dla turysty.

No to koniec oglądania Hanoi; następnego dnia przelot do Bangkoku i wypoczynek w Pattayi. Oczywiście można było wybrać za dopłatą inny hotel np. w centrum Pattayi, ale coś za coś. My mieliśmy ładniejszą i spokojniejszą plażę, za to duuużo dalej do osławionej ulicy uciech - Walking Street. Do centrum Pattayi pojechaliśmy zatem w ciągu dnia, a wiadomo ulica taka żyje nocą.   Ale ...  sporo tego typu ulic w życiu widziałem, także nocą, więc rozczarowania nie czuję i nawet bardziej odpowiadała mi spokojna okolica naszego hotelu oddalonego ok. 7km od centrum niż nocne uciechy.     Okrężnie jeżdżą tu po trasie samochody przerobione na busiki, którymi za 10 ichnich batów dojedziesz do dowolnej dzielnicy Pattayi, oczywiście po trasie. Machniesz wsiądziesz, zadzwonisz guziczkiem wysiądziesz - bardzo wygodne. 1$ to niecałe 30 batów, bywalcy wiedzą. Pierwszy dzień po rozwiezieniu do hoteli (w 3 różnych punktach) poświęcony na idywidualne rozpoznanie terenu i możliwości spożywania posiłków. Na wypoczynku były gwarantowane jedynie hotelowe śniadania - i bardzo dobrze, bo to możliwość poznania lokalnej kuchni. Następnego wieczoru zorganizowany, fakultatywny wyjazd do Alkazaru na rewię transwestytów. Kilka foto z pierwszego dnia - centrum handlowe w Pattayi przy samolocie i nasz hotel.

W naszej części Pattayi oprócz restauracji 2 większe "targi" z jedzeniem oraz specyficzna enklawa z jadłodajniami i obiektami typu: "Oleg-Tur", ale tam nie jadaliśmy. Więc nie ocenię.    Bo trzeba powiedzieć, że smaki jedzonka wyśmienite.  No to na foto hotelowy pokój, obca kulturowo enklawa, pierwszy zachód słońca i następny dzień spacerowo po plaży.

Po śniadaniu wychodzimy z hotelu z ambitnym planem dojść plażą jak najbliżej centrum Pattayi. Tutaj zima, więc niektóre z miejscowych w solidnych czapkach, a ja spocony w szortach. Plan okazał się jednak zbyt ambitny i trza się było chłodzić.

I niby morze, a mew tutaj nie widać; jedynie gołębie i czasami czaple. Idziemy uparcie dalej, może pomoże palmowy cień??

No, niewiele pomógł - jest decyzja wracamy.   ...   I już miałem ochotę walnąć się obok niego, ale pobliski bar uratował mi życie.

To dwa słowa o hotelu. Wysoki coś na 37 pięter, dwa baseny - na parterze i piątym piętrze, ale raczej tu pustawo, bo ani na śniadaniu, ani na basenie tłumów nie widać. Śniadania to chyba teraz norma - bierzesz co i ile chcesz, a wybór mocno zróżnicowany od owoców po ciepłe dania mięsne; są jakieś zupy i słodkości. Wszystkiego nie próbowałem     ale ogólnie smacznie i ok. Nie umiem powiedzieć jakie oferuje atrakcje, bo widziałem jedynie siłownię i taras widokowy z kawiarnią na najwyższym piętrze. Po wcześniejszych doświadczeniach z upałem przekraczającym 36 stopni, wiem że można wyjść z pokoju ok. 17. Ewentualnie spędzić chwilę na balkonie. To hotelowe foto chociaż nie wszystko fociłem.

W Azji popularną gałęzią gospodarki jest medycyna naturalna i w tym masaże. W Pattayi również co krok to gabinet oferujący ugniatanie i specjalistyczne maseczki. O ceny nie pytajcie, bo to nie moja bajka. Na foto wspomniany już środek transportu, potem przyhotelowa przyroda i żarełko.

No ten ostatni całkowicie wypełniony, chociaż nawet przy pustawym niektórzy lubią podróż na zewnętrznym stopniu. W okolicy hotelu buszowały jakieś wiewiórki biegając czasem po biegnących przy ulicy przewodach elektrycznych.

To jeszcze "restauracyjne targi" gdzie na placyku zgromadzono ileś tam stoisk gdzie kupisz lub zjesz na wolnym powietrzu. Może mniej elegancko niż w knajpie, ale na siedząco i równie smacznie. Oczywiście są stoiska gdzie spróbujesz skorpiona, ale po co?? Ryba w sosie limonkowym z pewnością jest smaczniejsza czy jakaś lokalna zupka. 

Pokazuję na foto, ale przyznaję się bez bicia - nie miałem odwagi spróbować duriana, owocu zakazanego w wielu miejscach przestrzeni publicznej, o ponoć najgorszym zapachu. Już już prawie kupowałem, by jednak finalnie zrezygnować. W tym poście foto z wyjazdu do centrum Pattayi. Wsiadamy do pustego środka transportu i ruszamy za 10 batów od osoby płatne porzy wysiadaniu. Na foto trochę plaży na której więcej się dzieje niż u nas, obok której przechodzimy wracając do osławionej uliczki. W świetle dnia prezentuje się ona średnio - szara, bura, ale napisy mówią o jej nocnym życiu.

Może Cię Żeluś rozczaruję, ale nie dochodząc do końca uliczki zawracamy; na każdym budynku "to samo" napis, a wieczorem pewnie kolorowy neon zapraszający mężczyzn. Wychodzimy i kierujemy się w stronę skąd odjeżdżają te wieloosobowe samochodziki. Bez trudu trafiamy, ale wcześniej mały spacer po centrum i zajrzenie do buddyjskiej świątyni. Musi być nowa, bo większość posągów nie w kolorze złota, a pstrokata. I nawet teraz jedna z wyznawczyń nakleja na wybrany posąg zakupiony płatek złota.

Teraz jedyny odbyty z obiecywanych przez biuro fakultetów w czasie wypoczynku czyli Alkazar i rewia tranwestytów. No fakt, biuro o nas zadbało i siedzimy zaraz przy scenie w pierwszym rzędzie. Już przed spektaklem możesz se zrobić osobiste foto z lady-boy'em, po spektaklu również wychodzą przed budynek do foto. Na początku jakieś tańce wystrojonych w pióra, ale po czasie ogłoszenie - od teraz obowiązuje zakaz foto. I pilnują. Prawdopodobnie, aby konkurencja nie podpatrzyła tricków z fruwającymi tancerkami itp. Obowiązkowo trzeba zobaczyć, bo to jednak jakaś cząstka lokalnej kultury i zwyczajów i niby ładne i zgrabne, a tańce z dopracowaną choreografią ...  ale ....  wiesz przecie, że to chłopy.

I jedna z zespołu rzucił(a) się ciałem na uczestnika naszej wycieczki. No tancerki zgrabne, a po utyciu (i tak dobrze) pozostają komediowe epizody.