FRANCJA - Migawki z Południa

Radek, ja się też zachwycam "ręką Gaudiego" ; dla mnie ten gościu miał genialny umysł! 

Huragan, połowa maja była całkiem znośna pod wzgledem tłumów; mimo, że miejscami było dość "gęsto" to jednak z pewnością to nie to samo (znacznie mniej luda) co w stricte okresie wakacyjnym; ja zreszta w wakacje nie wyjeżdżam; do głowy by mi to nawet nie przyszło no, chyba, że gdzieś na północ ku biegunom:) tam raczej tłumów nie ma ...

to kończymy tą Barcelonę? 

jeszcze podjechalismy na Plaça d'Espanya (tam mieli dojechac potem Ci, którzy pojechali na Camp Nou) ; my sobie tutaj mielismy czas wolny 

z widokiem na dwie ceglane Weneckie Wieże (wzorowane na Campanili  z Wenecji)

Plaça d'Espanya powstał w 1929 roku na Wystawę Światową jako takie "wrota" do centrum wystawienniczego ; 

fontanna w centrum placu 

z pewnoscią największą atrakcją tego miejsca są słynne Grająco-tańczące Fontanny; spektakl który wypadł nam z programu, z powodu suszy; władze Barcelony zdecydowały o zamknieciu fontann mimo, sporej ilości turystów do czasu az woda napełni zbiorniki fontann (tydzień po naszym powrocie ponoć takie ulewy nawiedziły Barcelonę (i w ogóle północną Katalonię i południe Francji) że wody im tam spadło dostatek!

wszystko powyłączane

trochę było mi szkoda, bo chciałam "powtórzyć" to widowisko, które wprawdzie juz widziałam za pierwszym razem w Barcelonie, ale to było na tyle dawno że z chęcią bym sobie przypomniała

i wszystko pogrodzone wokół bo jakiś spory event szykowali (firma samochodowa Cupra  prezentowała ich najnowsze dziecko - Tavascan

Arenas de Barcelona - to dawna arena do walk byków, wzniesiona w 1900 w stylu mauretańskim, obecnie zaadaptowana na nowoczesne centrum handlowe z galeriami, sklepami, kawiarniami, restauracjami- czyli z wszelkim "dobrem" jakie znajdziemy w każdej wiekszej galerii handlowej 

na dach tej Areno- Galerii mozna wjechac windą ; znajduje sie tam taras widokowy 

wjazd windą jest płatny; ale można tam wjechać zwykłymi schodami ruchomymi wewnatrz galerii- i to zupełnie za free  

przy okazji podziwiany wielki plac interaktywny, gdzie dziaciaki (i dorosli) mogą mieć niezłą frajdę , pływac w wirtulnej wodzie, skakać z kwiatka na kwiatek, czy łapać nogami motyle, itd....  wiele jest "tym podobnych" atracji w różnych Galeriach na świecie 

a na dachu widoki na Plac Hiszapański, Pałac Narodowy  i okolicę

z dachu Areny podziwiamy widoki na wszystkie strony 

tutaj widać wielką  rzeźbę Joana Miro w parku jego imienia

w oddali majaczy wzgórze Tibidabo (na którym byłam 26 lat temu; wiem, ze mozna wjechac tam kolejką linową, ale my dotarliśmy tam wtedy jakimś autobusem; warto! bo widoki stamtąd na Barcelone są obłędne, tym razem niestety nie starczyło czasu, żeby tam dotrzeć , za krótko tutaj byłam ...  

 ładnie widać tez sam park J.Miro u podnóża Areny 

zoom na Tibidabo

Na szczycie wzgórza Tibidabo znajduje się Kościół Najświętszego Serca (Templo Expiatorio del Sagrado Corazón) widoczny z niemal każdego miejsca w Barcelonie; jeśli ktoś wybiera się do Barcelony- polecam sie tam udać (głównie dla samych dla widoków, choć pamiętam, że kościół też jest ładny)

z innej strony widać stąd dobrze Sagradę Familię, niestety to paskudne bloczysko psuje widok! 

i tak łazimy tam w kółko 

na planszy pozaznaczano ważniejsze obiekty które stąd widać

schodzimy na dół; kumpela zostaje w kawiarni, a ja idę na "obchód" placu 

z boku Areny zauważam taką ciekawą kamienicę

już z daleka "czuć tu" rękę Gaudiego:) , 

choc okazało się, że to nie Gaudi , ;to Casa Fajol-  popularnie znany jako Casa de la Papallona, ​​czyli „Dom Motyli”, ze względu na mozaikę w kształcie motyla, która wieńczy fasadę; 

Casa Fajol to modernistyczny budynek zaprojektowany przez architekta Josepa Granera (który zył i tworzył w tych samych czasach co Gaudi)  ; 

zbudowany w latach 1911-1929;  Rada Miejska umieściła go na liście budynków o znaczeniu historycznym i artystycznym i dziś nosi imię jego właściciela, Salvio Fajola

"martwe Fontanny" pod Pałacem Narodowym 

dawne fabryki Casa Ramona- to dziś Forum Caixa  muzeum sztuki współczesnej i  centrum kultury , w którym odbywają się wystawy czasowe, koncerty, warsztaty edukacyjne i filmy związane ze sztuką.

jak widać - zachmurzyło się sporo pod koniec dnia ,nawet zaczyna mi coś kapac z nieba, zatem w tył zwrot i wracam do Areny ; 

dołącza grupa powrócona z Camp Nou i wracamy do hotelu na kolację (kto ma i wykupił) ; 

my nie wykupiłyśmy, zresztą jadłyśmy juz obiad w mieście , ale wczesnym wieczorkiem zgłodniałyśmy jakoś i po prostu wykupiłyśmy sobie w recepcji hotelu pakiet kolacyjny na ten dzień (bardziej to opłacalne niż płacic z góry w biurze (wychodzilo sporo taniej) no i można sobie wybrać czy dziś chcemy tu jeść czy wolimy gdzieś indziej:) 

zestaw przekąsek z lady zwanej tu "tapas bar" 

na deser gorąca czekolada z czekoladowej fontanny ; mnie posłużyła jako dodsatek do lodów

po kolacji chwila czasu i późnym wieczorem jedziemy jeszcze na Pueblo Espanyol

Poble Espanyol - kapitalne miejsce na wzgórzu Monjustic powstałe na wystawę światową ponad 100 lat temu

Początki Poble Espanyol sięgają słynnej wystawy międzynarodowej, która odbyła się tu w Barcelonie w maju 1929 roku, w rejonie wzgórza Montjuic; organizatorzy postanowili pokazać światu taką Hiszpanię w pigułce, tworząc magiczne miejsce, nieco na uboczu od zgiełku wystawy i pawilonów zbudowanych przez wystawców z całego świata. Miejsce z dumą inaugurował sam król Hiszpanii Alfons XIII.

(tutaj widok z drona; fot. sieciowa) 

Realizację tego dość śmiałego projektu powierzono zespołowi twórców: dwóm architektom i dwóm artystom, ale żeby idealnie odtworzyć detale i klimat Hiszpanii, zdecydowano, że twórcy  po prostu pojeżdża po Hiszpanii, żeby dokładniej "poczuć" klimat a podróż ta trwała ponad rok.

Grupa twórców odwiedziła ponad 1600 hiszapńskich miast, miasteczek i róznych wiosek;  zrobiiono setki zdjęć i  tysiące róznych szkiców. Na tej podstawie wybrano 117 budynków, które zostały wiernie odtworzone na terenie wystawy i otoczone murem, będącym kopią średniowiecznych obwarowań miasteczka Avila. Co ciekawe, wybrano nie najbardziej majestatyczne i znane budynki, ale takie "perełki i perełeczki" , które najwierniej oddają ducha i smaczki różnych części Hiszpanii  

wszystko opatrzone jest tabliczkami na co patrzymy? 

Poble Espanyol prezentuje różne typy budowli z róznych regionów Hiszpanii : są tu  dwa kościoły, rynek (plaza mayor) z ratuszem, klimatyczne kamieniczki, wąskie uliczki, studnie, średniowieczne mury, a nawet romański klasztor… ; są andaluzyjskie zaułki, kastylijskie domy, aragońska ulica, itd.... i wszystkie te budynki stoją do dziś!

i nie jest to tzw: miasteczko w miniaturze (których pełno zwłaszcza u nas) tylko wszystkie budynki i obiekty odwzorowane sa w skali 1:1 (oczywiście nie są to prawdziwe,  solidne mury, bo koszty byłyby wówczas astronomiczne, tylko takie prowizoryczne ściany z mało trwałych materiałów, ale jak widać stoją 100 lat i to co mało trwałe wcale się nie rozsypało po 10 latach :):):) 

he he, jestem znów w Andaluzji! , jak się okazuje wcale nie trzeba jechac daleko na południe, żeby poczuc te klimaty:) w Barcelonie też znajdziemy ciutek Andaluzji  

z 8-9 lat temu  byłam w tej prawdziwej Andaluzji w bardzo podobnym miejscu: 

(mój mały kolaż z andaluzyjskiej podrózy): 

dalej spacerkiem po Poble Espanyol w Barcelonie

ja nie "bawię się " z nocnymi zdjęciami ; w sensie, żeby jeździć gdziekolwiek ze statywem, coś tam ustawiać, przestawiać, zakładać filtry, itd.... nie mam zupełnie takich "ciągot" , aby za wszelką cenę mieć super, nocną fotkę  

po prostu cykam (często też telefonem) i już; 

Fotografia nie jest moim celem samym w sobie ; fajnie, jak coś wyjdzie dobrze, ale nie robię zdjęć profesjonalnych , tylko zwykłą amatorszczyznę ku pamięci; zatem  nie będzie tu żadnej ostrości ani fotek "wystawowych"  tylko same "szumy i inne szmery" ) 

wydaje mi się że nocne fotki (moimo, kiepskiej jakości) fajnie oddają klimat tego miejsca.... zwłaszcza, że nie ma tu o tej porze zupełnie tłumów ,

jakie odwiedzają to miejsce w ciągu dnia 

wieczór kończymy w uroczym miejscu 

chętni idą z pilotką na flamenco (dodatkowo płatny fakultet) ale nie był to taki wielki taneczny show - jakie z reguły znamy z pobytów w Hiszpanii (sama byłam dwukrotnie : w Barcelonie przed laty i właśnie w Andaluzji skąd wywodzi się flamenco, ale za kazdym razem było to duże widowisko, z wielką sceną z mnóstwem tancerzy i ogromną widownią;

tutaj w małej klimatycznej "dziupli" było to bardzo kameralne, bez tej całej "rewiowej otoczki" ; fajne miejsce, z fajnym klimatem raczej w typie malutkich knajpek Fado w Lizbonie; taka sama atmosfera, tylko inne miasto... i zamiast Fado tutaj mamy Flamenco

pamiątki po słynnej tancerce flamenco (ta knajpeczka jest mocno związana rodzinnie z niejaką Carmen Amayą, bardziej znanej jako "El Chino" ) ; obecnie jej właścicielką jest cioteczna wnuczka Pani Carmen,

może właśnie stąd miejsce to jest takie "z duszą" i pozbawione komercyjnej otoczki.....

 w środku jest mnóstwo  zdjęć, plakatów  i cały kredens pamiątek po znanej w tanecznym świecie falemenco  - babci

flamenco wprawdzie pochodzi z Andaluzji, ale tu w Barcelonie miejsc gdzie można posiedzieć i popatrzeć na flamenco

jest bardzo dużo; choć nie wszystkie w tego typu kameralnej atmosferze  ....

sama knajpka jest malutka, urządzona w andaluzyjskim klimacie 

przy dzbanku sangrii klimaty flamenco

i około 23.00 opuszczamy Poble Espanyol 

obok Poble Espanyol na terenach sportowych - trwa w najlepsze jakiś koncert 

a my wracamy do hotelu  ;

jeszcze ostatnia noc, rano śniadanko, pakowanko, jakieś ostatnie zakupy i lotnisko w Gironie i koniec mojej francusko- hiszpańsko-monakijskiej wycieczki ze szczyptą Andory

w drodze na lotnisko- za oknemi  wielki cmentarz Barceloński 

i Bye Bye Barcelono, może jeszcze kiedyś ponownie....??? 

Dziękuję  bardzo wszystkim zaglądającym tu do mnie i przede wszystkim tym,  którzy zechcieli zostawić tu  jakieś słówko komantarza; 

DZIĘKI, bo to jest już KONIEC!