Jeśli chodzi o literaturę, to nie mogę się wypowiadać natomiast obrazy, plakaty rysunki – to jest coś co każdy może ocenić na zasadzie „podoba mi” się lub „takie sobie”. Muszę przyznać , że zobaczyłam dużo prac ciekawych. Różne style, różne techniki.
Następna sala to miejsce pokazujące szkolnictwo najmłodszych: elementarze, książki, również zabawki. Ale też jest to miejsce gdzie grupy dzieci mają lekcje edukacyjne
Schodzimy na dół. Do zobaczenia została mam już tylko pierwsza sala na parterze , którą ominęliśmy.
Kończymy zwiedzanie. Muzeum, jak zobaczyliście, zawiera wiele eksponatów. Ciekawie jest też przygotowana nagrana treść . Zwykle na własnych wycieczkach omijamy muzea – teraz był wyjątek i nie żalujemy. To była jedno z takich mniej znanych miejsc które zobaczyliśmy
Kiedys kazdy region w Europie mial wlasny styl i wlasne stroje,a teraz caly kontynent ubiera sie jadnakowo w jakiejs Zarze czy H&M
To prawda, ta odrębność była bardzo ciekawa i wynikała z historii danego regionu.Ubiory były szyte lokalnie , przez najlepszych w swojej dziedzinie. Teraz niestety to zanika i wszyscy chodzą w takich samych masówkach . Ubrania szyte na miarę , u krawca to ocenie prawdziwy luksus a wykonanie takich historycznych , ludowych to już nie lada koszt.
Dobrze więc,że są takie muzea co Asia pokazuje , gdzie trochę tej prawdziwej historii można zobaczyć
No tak , Radek, bez dzinsów nie da rady, gdzie tam takie kolorowe sukienki i jeszcze takie drogie
Wychodzimy na zewnątrz. Jeszcze trochę kropi, ale nie jest źle. Wybiegając w przód pobyt w muzeum był dobrą decyzją bo za chwilę wyjrzało nawet słońce i łażenie po mieście było przyjemne.
Jeszcze rzut oka na Muzeum.
Naprzeciw muzeum widzimy Rietschelgiebel - dzieło rzeźbiarza Ernsta Rietschela z 1840 roku. Grupa postaci zatytułowana "Alegoria tragedii", pierwotnie umieszczona na północnej ścianie pierwszego teatru dworskiego w Dreźnie, obecnie znajduje się w Burgtheater na zamku Ortenburg w Budziszynie.
Idąc dalej widzimy XVI-wieczną wieżę ciśnień zapewniała dostawy wody pitnej z rzeki Szprewy. Została wzniesiona w 1558 r. na miejscu drewnianej poprzedniczki z XV w., którą strawił pożar. Na szczycie wieży znajduje się galeria widokowa, z której można podziwiać rozległa panoramę Budziszyna. My jednak idziemy dalej.
...teraz OK ; )
...no to w drogę... żeby się oburzać i podziwiać
...zdumiewać i wzruszać ramionami...wybrzydzać i zachwycać...Radoslav
Jeżeli widać fotki to zapraszam dalej.
Jeśli chodzi o literaturę, to nie mogę się wypowiadać natomiast obrazy, plakaty rysunki – to jest coś co każdy może ocenić na zasadzie „podoba mi” się lub „takie sobie”. Muszę przyznać , że zobaczyłam dużo prac ciekawych. Różne style, różne techniki.
Następna sala to miejsce pokazujące szkolnictwo najmłodszych: elementarze, książki, również zabawki. Ale też jest to miejsce gdzie grupy dzieci mają lekcje edukacyjne
Schodzimy na dół. Do zobaczenia została mam już tylko pierwsza sala na parterze , którą ominęliśmy.
Kończymy zwiedzanie. Muzeum, jak zobaczyliście, zawiera wiele eksponatów. Ciekawie jest też przygotowana nagrana treść . Zwykle na własnych wycieczkach omijamy muzea – teraz był wyjątek i nie żalujemy. To była jedno z takich mniej znanych miejsc które zobaczyliśmy
To prawda, ta odrębność była bardzo ciekawa i wynikała z historii danego regionu.Ubiory były szyte lokalnie , przez najlepszych w swojej dziedzinie. Teraz niestety to zanika i wszyscy chodzą w takich samych masówkach . Ubrania szyte na miarę , u krawca to ocenie prawdziwy luksus a wykonanie takich historycznych , ludowych to już nie lada koszt.
Dobrze więc,że są takie muzea co Asia pokazuje , gdzie trochę tej prawdziwej historii można zobaczyć
No trip no life
...heee, już Was widzę w "zapaskach i sukmanach" ; )))
no to ja wolę jednak "jeans,y od Tommy,ego" czy dla Basi kieckę z "Zara,y"
...nawet gdy "pół świata" tak się ubiera.
...no to w drogę... żeby się oburzać i podziwiać
...zdumiewać i wzruszać ramionami...wybrzydzać i zachwycać...Radoslav
No tak , Radek, bez dzinsów nie da rady, gdzie tam takie kolorowe sukienki i jeszcze takie drogie
Wychodzimy na zewnątrz. Jeszcze trochę kropi, ale nie jest źle. Wybiegając w przód pobyt w muzeum był dobrą decyzją bo za chwilę wyjrzało nawet słońce i łażenie po mieście było przyjemne.
Jeszcze rzut oka na Muzeum.
Naprzeciw muzeum widzimy Rietschelgiebel - dzieło rzeźbiarza Ernsta Rietschela z 1840 roku. Grupa postaci zatytułowana "Alegoria tragedii", pierwotnie umieszczona na północnej ścianie pierwszego teatru dworskiego w Dreźnie, obecnie znajduje się w Burgtheater na zamku Ortenburg w Budziszynie.
Idąc dalej widzimy XVI-wieczną wieżę ciśnień zapewniała dostawy wody pitnej z rzeki Szprewy. Została wzniesiona w 1558 r. na miejscu drewnianej poprzedniczki z XV w., którą strawił pożar. Na szczycie wieży znajduje się galeria widokowa, z której można podziwiać rozległa panoramę Budziszyna. My jednak idziemy dalej.
ja widzę, a muzeum bardzo ciekawe
papuas
Na ostatniej fotce poprzedniego posta Pałac Gersdorff.
Zbliżamy się do starej wieży wodnej (czyli wieży ciśnień) mijając wkomponowane w historyczne budowle nowoczesne apartamenty.
Mijamy Ruiny Mönchskirch - dawnego kościoła, który został mocno zbombardowany. Obecnie są tam tylko mury i trochę pozostałości.
Idziemy uroczymi małymi uliczkami
Ależ urocze te uliczki . I takie zadbane , pełno kwiatów
No trip no life