Wakacyjny wyjazd do Włoch 2022

Siena była ostatnim punktem naszej wycieczki po Włoszech. Ostatni dzień pobytu w Italii spędziliśmy w Casali del Toppello relaksując się przed czekającą nas podróżą powrotną, którą rozłożyliśmy na dwa etapy. Pierwszy obejmował podróż z Umbrii do położonego w pobliżu granicy z Austrią słoweńskiego miasteczka Lesce, gdzie spędziliśmy noc, a drugi - podróż do Polski. A ponieważ Lesce leży zaledwie kilka kilometrów od Bledu, to przed wyruszeniem do kraju nie odmówiliśmy sobie krótkiej wizyty w tej miejscowości.

Bled i jego okolica dzięki swojemu naturalnemu pięknu jest jednym z najbardziej urokliwych miejsc wypoczynkowych w Słowenii. Charakteryzuje się umiarkowanym leczniczym klimatem oraz termalną wodą źródlaną. Szczyty Jelovice i Pokljuke chronią miasteczko przed chłodnymi frontami północnymi, a odbijając się w gładzi jeziora zapewniają spokojny, przepełniony pięknem widok. W miesiącach letnich nie ma tu mgły. Dzięki źródłom wód termalnych w dnie jeziora, ma ono najdłuższy sezon kąpielowy wśród jezior alpejskich, a jego wody osiągają temperaturę +26°C. Jezioro, nad którym leży Bled, powstało w dawnym zagłębieniu tektonicznym pod koniec epoki lodowcowej. Do jeziora nie wpadają obecnie żadne większe cieki wodne, a w wodę jest ono zasilane przez źródła podziemne. Naturalne piękno, ciekawa historia, położenie na południu Alp sprawiają, że Bled został stworzony dla turystyki.

Osada powstała prawdopodobnie ok. roku 600 podczas osadnictwa słowiańskiego w Alpach Wschodnich. Po podbiciu słowiańskiego księstwa Karantanii przez wojska frankońskie w 788 roku obszar ten znalazł się pod wpływem Bawarii. Niemiecki król i przyszły cesarz Henryk II Święty (~973-1024) przekazał własność tego obszaru w 1004 roku Albuinowi, biskupowi Brixen (Bressanone), na znak wdzięczności za pomoc, jakiej Kościół udzielał królowi w jego próbie wzmocnienia rządów w północnych Włoszech. Miejscowość została po raz pierwszy potwierdzona w źródłach pisanych jako Ueldes w 1004 i jako Veldes w 1011 roku. Etymologia nazwy nie jest znana i uważa się, że ma ona pochodzenie przedsłowiańskie. Przez następne 800 lat obszar ten pozostawał pod zwierzchnictwem książąt-biskupów Brixen. Biskupi bardzo rzadko odwiedzali te odległe o 300 km posiadłości. Początkowo zarządzali nimi tzw. ministeriales (rycerze-powiernicy), kasztelanowie i załogi zamkowe, jednak w połowie XIV wieku książęta-biskupi postanowili wydzierżawić majątek. Pod rządami jednego z XVI-wiecznych dzierżawców zamek Bled stał się na pewien czas twierdzą protestancką. Kiedy era dzierżawy dobiegła końca, książęta-biskupi zaczęli mianować namiestników, którzy zarządzali ich odległą posiadłością. Do połowy XVIII wieku administratorzy ci byli powoływani wyłącznie spośród arystokratów, później administrowanie powierzane było także osobom spoza stanu szlacheckiego. W 1803 roku, w wyniku przeprowadzonej sekularyzacji, rządy biskupów dobiegły końca. Bled przeszedł pod zwierzchnictwo austriackie, ale w 1808 roku wraz z regonem Kraina (Kranjska) został włączony do napoleońskich Prowincji Iliryjskich (Provinces illyriennes ). W 1813 roku miejscowość powróciła pod zwierzchnictwo austriackie, a w 1838 roku cesarz Ferdynand I Habsburg (1793-1875) zwrócił Bled biskupom Brixen jako majątek prywatny. Wraz ze zniesieniem systemu feudalnego w 1848 roku, Bled doświadczył kilku zmian własnościowych, w tym na rzecz przemysłowców i banku. Po rozpadzie Austro-Węgier w 1918 roku Bled i reszta regionu Kraina znalazły się pod rządami Królestwa Jugosławii i stały się letnią siedzibą rządzącej dynastii Karadziordziewiczów, a w 1947 roku jugosłowiański komunistyczny przywódca Josip Broz Tito (1892-1980), wybudował tu swoją rezydencję. Dzisiejsze miasto zaczęło powstawać w połowie XIX wieku z otaczających jezioro wsi Grad, Mlino, Rečica, Zagorice i Želeče. W tym czasie rolnicy zaczęli sprzedawać grunty wzdłuż wschodniego brzegu jeziora bogatym osobom, a wsie Grad, Zagorice i Želeče zaczęły się łączyć. Bled został oficjalnie uznany za miasto w 1960 roku.

Bled liczy ok. 5 tys. mieszkańców, a w sezonie przyjmuje do 4 tys. turystów. Atrakcją jest bliskość Alp, jezioro Bled z wyspą, na której znajduje się kościół oraz gorące źródła, z których woda zasila lecznicze baseny. W pobliżu miejscowości znajduje się Triglawski Park Narodowy. Choć samo miasteczko nie powala może na kolania, to miejsce w którym jest ono zlokalizowane jest naprawdę pełne uroku. Charakterystyczny krajobraz z zamkiem, jeziorem oraz wysepką Blejski Otok sprawiają, ze Bled jest znany i rozpoznawany prawie na całym świecie. Ciekawostką jest, że - podobnie jak nasze Wadowice - Bled słynie z kremówek (kremšnita, kremna rezina).

Prawdopodobnie pierwszą rzeczą, którą zauważymy patrząc na jezioro będzie wysepka Blejski Otok. Zielona, pokryta drzewami i krzewami skrywa dzwonnicę, kościółek, plebanię i małą samotnię. O wysepce istnieje mnóstwo legend. Jeszcze w czasach pogańskich była tu słowiańska świątynia bogini o imieniu Živa, patronki miłości. Po przyjęciu chrześcijaństwa wzniesiono tu kapliczkę, która otrzymała imię Maryi. Przy schodach postawiono jeszcze jedną kapliczkę, a przed zdudowanym kościółkiem p.w. Maryi Wniebowziętej Wspomożycielki - rzeźbę św. Marii Magdaleny. W sezonie na wyspie w weekendy odbywają się śluby - pierwszym sprawdzianem dla przyszłego męża jest wniesienie na rękach panny młodej po 99 schodach. Jak się łatwo domyśleć, nie wszyscy panowie dają radę dlatego śluby odbywają się również w pobliskim parku miejskim.

Bled znajduje się na południowym podnóżu pasma górskiego Karawanki w pobliżu granicy z Austrią. Na południe od jeziora Bled znajdują się gęsto zalesione płaskowyże Pokljuka i Jelovica oraz najbardziej wysunięte na wschód części Alp Julijskich, a także ich najwyższy szczyt Triglav (2864 m n.p.m.). W połowie XIX wieku oprócz pielgrzymów nad jeziorem zaczęli pojawiać się pierwsi turyści. Przyczynił się do tego szwajcarski lekarz Arnold Rikli (1823-1906), który odkrył dla turystyki i rozpropagował niewielką wówczas wioskę Bled na wschodnim brzegu jeziora. Samo jezioro Bled ma 2,12 km długości i 0,5-1 km szerokości. Niestety, główną wadą Bledu jest to, że bez względu na porę roku zawsze jest tu tłoczno.

Zamek Bled położony jest na wzgórzu na wysokości ok. 100 metrów nad taflą jeziora. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z aktu darowizny wydanego w 1011 roku przez cesarza Henryka II Świętego (~973-1024) dla biskupów Brixen, którzy władali zamkiem przez 800 lat. Aktualny barokowy wygląd zamek uzyskał po dużej przebudowie w XVIII wieku. Najstarszą częścią zamku jest romańska wieża. W średniowieczu wzmocniono fortyfikacje warowni, wznosząc na murach dodatkowe wieże obronne. Zamek jest także wyposażony w most zwodzony i fosę. Inne części zamku zostały zbudowane w stylu renesansowym. Są one rozmieszczone wokół dwóch dziedzińców połączonych schodami. Na górnym dziedzińcu znajduje się kaplica, która została zbudowana w XVI wieku i odnowiona ok. 1700 roku, kiedy to została również ozdobiona iluzjonistycznymi freskami.

Widoczny na zdjęciach kościół p.w. św. Marcina to świątynia parafialna w Bledzie. W miejscu obecnego kościoła przed 1000 rokiem wzniesiono kaplicę. W XV wieku zbudowano gotycką świątynię, a w 1905 roku na jej miejscu powstał obecny neogotycki kościół. Konsekrował go 27 sierpnia 1905 roku arcybiskup Lublany ks. Anton Bonawentura Jeglič (1850-1937). W latach 1932-1937 kościół został przyozdobiony freskami wykonanymi przez słoweńskiego artystę Slavka Pengova (1908-1966).

Dziękuję za uwagę.

_Huragan_ :

U nas niby tez zabytkow nie brakuje,ale we Wloszech to rzeczywiscie na kazdym kroku historia i starozytnosc sie klania.Nawet trudno zliczyc ile zabytkow tu obfociles podczas tej podrozy.Imponujace

To prawda, Włochy są wyjątkowo obdarowane zabytkami przeszłości... Pozdrawiam.

papuas :

Dzięki. Interesująca wycieczka, piękne zdjęcia, doskonała relacja.      I tak jak napisał Huragan  Włochy to jednak Włochy     i nie ma drugiego takiego kraju;  no może jeszcze Grecja

W Grecji jest sporo zabytków antycznych, lecz we Włoszech jest także wiele zabytków średniowiecznych i pochodzących z późniejszych epok, czego w takiej liczbie nie znajdziemy jednak w Grecji. Cieszę się, że relacja się podobała. Pozdrawiam.

Nel :

Achernar, dzieki za relację 

Fajna, ciekawa wycieczka. Mnóstwo zobaczyliście . A powiedz co ci się najbardziej podobało , wywarło największe wrażenie ? 

Widokowo - Dolomity, zabytkowo - Siena. Pozdrawiam.

Żeluś :

Italia to jednak Italia  mozna tutaj wracać bez końca i każdy znajdzie coś dla siebie .Super relacja  Bardzo miło było powspominać -w większości tych miejsc byliśmy juz dosyć dawno i szczerze powiem ,ze bym tam wróciła bo pewnie teraz bym widziała to wszystko z innej perspektywy.Widoki na góry cudowne a klimatyczne miasteczka zawsze sprawiaja wiele radośći.

Co prawda, to prawda. Ja też bardzo lubię wracać do Włoch, bo spędziłem tam niemal dwa lata... Pozdrawiam.