Grupa była ogólnie ok., złożona z osób zaprawionych w podróżach, a zatem i marud raczej nie było.
Pokaz walki, tak jak napisałem w części opisowej, był w formie dodatkowo płatnego fakultetu. I tak jak obejrzałem początkowe walki, to pomyślałem, że nie będzie to nic specjalnego (przypomiałem sobie oglądany kiedyś pokaz w klasztorze Shaoiln, który okazał się dla mnie dużym rozczarowaniem), ale okazało się, że stopniują napięcie i potem było coraz lepiej, aż do spektakularnych skoków przez płonące obręcze.
Temperatury praktycznie na całej trasie były powyżej 30 stopni.
Śniadanie w hotelu mieliśmy tym razem o 7:00. Po nim zostaliśmy dowiezieni jeepami do autokaru, którym o 7:49 ruszyliśmy w dalszą drogę. Jechaliśmy pośród pięknych krajobrazów z malowniczymi zielonymi plantacjami herbaty. Zatrzymaliśmy się przy jednej z nich, aby zrobić zdjęcia. Widzieliśmy tam też jeden z miejscowych kościołów (tylko z zewnątrz) z długimi schodami. W dalszej drodze mieliśmy jeszcze postój toaletowy, a ok 12-stej dotarliśmy do przystani w miejscowości Pallathuruthy. Tam w miejscowym turystycznym centrum rekreacyjnym (założonym w 2006 r.) pilotka zamówiła dla nas rejs. Potem najpierw tramwajem wodnym dopłynęliśmy na barkę (należącą do firmy „Lakes & Lagoons”), a potem tą barką odbyliśmy ok. 2,5 godzinny rejs po kanałach i rozlewiskach Kerali. Była to okazja do podziwiania małych wysepek, malowniczych krajobrazów oraz dziewiczej natury. Przy jednym z brzegów widzieliśmy też syromalabarski kościół pw. św. Tomasza. Syromalabarski Kościół katolicki to jeden z katolickich Kościołów wschodnich, sięgający początkami misji św. Tomasza Apostoła, który działał na terenie Indii w I wieku, a Kerala to starożytny Malabar, stąd jego nazwa. Podczas rejsu serwowany był lunch z lokalnymi przysmakami przygotowany przez załogę barki. Po rejsie ponownie popłynęliśmy tramwajem wodnym do przystani, a tam wróciliśmy do autokaru, którym ruszyliśmy w dalszą drogę. Dojechaliśmy do miasta Cochin, gdzie zatrzymaliśmy się pod miejscowym centrum kulturalnym. Tam od 17-stej obserwowaliśmy dwóch aktorów przygotowujących się do występu (malowali się), a od 18:00 oglądaliśmy ok. godzinny pokaz klasycznego tańca indyjskiego Kathakali. Po tym przedstawieniu podjechaliśmy do hotelu „Abad Plaza” w Cochin, który był naszym kolejnym miejscem zakwaterowania. Dotarliśmy do niego o 19:05 i wkrótce potem zjedliśmy w nim kolację.
Ten pokaz walki to był w programie wycieczki czy sam go kupowałeś?
Jakie były temperatury w czasie wycieczki?
Grupa była ogólnie ok., złożona z osób zaprawionych w podróżach, a zatem i marud raczej nie było.
Pokaz walki, tak jak napisałem w części opisowej, był w formie dodatkowo płatnego fakultetu. I tak jak obejrzałem początkowe walki, to pomyślałem, że nie będzie to nic specjalnego (przypomiałem sobie oglądany kiedyś pokaz w klasztorze Shaoiln, który okazał się dla mnie dużym rozczarowaniem), ale okazało się, że stopniują napięcie i potem było coraz lepiej, aż do spektakularnych skoków przez płonące obręcze.
Temperatury praktycznie na całej trasie były powyżej 30 stopni.
Dzień 8 01.03.2020 (niedziela)
Śniadanie w hotelu mieliśmy tym razem o 7:00. Po nim zostaliśmy dowiezieni jeepami do autokaru, którym o 7:49 ruszyliśmy w dalszą drogę. Jechaliśmy pośród pięknych krajobrazów z malowniczymi zielonymi plantacjami herbaty. Zatrzymaliśmy się przy jednej z nich, aby zrobić zdjęcia. Widzieliśmy tam też jeden z miejscowych kościołów (tylko z zewnątrz) z długimi schodami. W dalszej drodze mieliśmy jeszcze postój toaletowy, a ok 12-stej dotarliśmy do przystani w miejscowości Pallathuruthy. Tam w miejscowym turystycznym centrum rekreacyjnym (założonym w 2006 r.) pilotka zamówiła dla nas rejs. Potem najpierw tramwajem wodnym dopłynęliśmy na barkę (należącą do firmy „Lakes & Lagoons”), a potem tą barką odbyliśmy ok. 2,5 godzinny rejs po kanałach i rozlewiskach Kerali. Była to okazja do podziwiania małych wysepek, malowniczych krajobrazów oraz dziewiczej natury. Przy jednym z brzegów widzieliśmy też syromalabarski kościół pw. św. Tomasza. Syromalabarski Kościół katolicki to jeden z katolickich Kościołów wschodnich, sięgający początkami misji św. Tomasza Apostoła, który działał na terenie Indii w I wieku, a Kerala to starożytny Malabar, stąd jego nazwa. Podczas rejsu serwowany był lunch z lokalnymi przysmakami przygotowany przez załogę barki. Po rejsie ponownie popłynęliśmy tramwajem wodnym do przystani, a tam wróciliśmy do autokaru, którym ruszyliśmy w dalszą drogę. Dojechaliśmy do miasta Cochin, gdzie zatrzymaliśmy się pod miejscowym centrum kulturalnym. Tam od 17-stej obserwowaliśmy dwóch aktorów przygotowujących się do występu (malowali się), a od 18:00 oglądaliśmy ok. godzinny pokaz klasycznego tańca indyjskiego Kathakali. Po tym przedstawieniu podjechaliśmy do hotelu „Abad Plaza” w Cochin, który był naszym kolejnym miejscem zakwaterowania. Dotarliśmy do niego o 19:05 i wkrótce potem zjedliśmy w nim kolację.
Dokumentację fotograficzną zacznę od zdjęć z naszego krótkiego postoju zrobionego po drodze specjalnie dla celów fotograficznych
A tu już dojechaliśmy do przystani i wyruszamy na rejs po rozlewiskach Kerali