Zatłoczonymi uliczkami dochodzimy do placu z największym w Oii kościołem Panagia Platsani - dzięki Trina za czujność, gdyż poprzednio wstawiłam błędną nazwę..
Stąd już blisko do stromego klifu opadającego do morza. Widziałam wiele fotek z tego miejsca, ale trzeba przyznać, że żadna nie oddaje jego faktycznego uroku.
Mogłabym tak siedzieć zapatrzona w dal i podziwiać piękno miasteczka i okolicznych wysepek, szczególnie na takim tarasiku...
Niestety nie ma na to czasu, a i na przebijanie się przez tłum trzeba stracić sporo nerwów i energii.
Biel domów przecinają błękitne plamy kopuł kościółków i cerkwi, których jest tu około 70, choć nie wszystkie są widoczne, gdyż część z nich kryje się w kamiennych grotach.
Niektóre tutejsze domy są bogato zdobione, te należały do zamożnych kapitanów słynnej tutejszej floty morskiej.
Całe zbocze zabudowane jest niedużymi zadbanymi białymi domkami, pensjonatami z basenikami, z rzadka widać jakąś zaniedbaną posesję. Choć i takie się zdarzają....
Labirynt uliczek, na których na szczęście nie ma ruchu samochodowego, wije się raz w górę, raz opada gwałtownie w dół. Tam gdzie jest szczególnie stromo, uliczka zamienia się w schodki.
Szkoda tylko, że tak mało jest tutaj naturalnej zieleni, jako że wszystkie kwiatki, krzewy i nieliczne drzewa rosną prawie wyłącznie w ogrodach i uzależnione są od podlewania.
Trochę tej "sztucznej" zieleni udaje mi się jednak złowić!!!!
Są też tak typowe dla Cykladów wiatraki...
Warto tu zajrzeć w każdy zakamarek, tym bardziej że jest wówczas szansa ucieczki od hordy turystów.
Są także muły i osły - niezmordowanie pracujące na rzecz swych właścicieli – wnoszące na grzbietach spragnionych greckiego folkloru turystów.
Wzdłuż uliczek, na parterach domów i hotelików są knajpki lub butiki z eleganckimi ciuchami i rękodziełem artystycznym. Trzeba przyznać, że nie widać tu prawie pamiątkarskiej tandety.
Kameralne pensjonaty z małymi basenami i kilkoma parasolami oraz łóżkami do opalania zawieszone amfiteatralnie na niemal pionowej skale tuż nad morzem kuszą niemiłosiernie...
Mnie jednak denerwowałby ten wieczny ruch, tłumy jednodniowych turystów cykających co krok fotki, oblężone tawerny, murki i schodki służące jako miejsce odpoczynku, ponieważ ławek tu się raczej nie uświadczy – choć ja też zachowuję się podobnie...
...superowsko sie z Tobą i pływa i zwiedza, cool !!! : )
...no to w drogę... żeby się oburzać i podziwiać
...zdumiewać i wzruszać ramionami...wybrzydzać i zachwycać...Radoslav
Sklep w którym mógłbym spędzic dużo czasu. Bardzo apetycznie wygląda.
Nelcia, od tej strony wyspa prezentuje się faktycznie pięknie...
Ssstu, dzięki i zapraszem na cd.
Wiktor, fajne takie małe sklepiki ze smakowitościami!!!!
Mariola
Płyniemy razem z tłumem...
Zatłoczonymi uliczkami dochodzimy do placu z największym w Oii kościołem Panagia Platsani - dzięki Trina za czujność, gdyż poprzednio wstawiłam błędną nazwę..
Stąd już blisko do stromego klifu opadającego do morza. Widziałam wiele fotek z tego miejsca, ale trzeba przyznać, że żadna nie oddaje jego faktycznego uroku.
Mogłabym tak siedzieć zapatrzona w dal i podziwiać piękno miasteczka i okolicznych wysepek, szczególnie na takim tarasiku...
Niestety nie ma na to czasu, a i na przebijanie się przez tłum trzeba stracić sporo nerwów i energii.
Biel domów przecinają błękitne plamy kopuł kościółków i cerkwi, których jest tu około 70, choć nie wszystkie są widoczne, gdyż część z nich kryje się w kamiennych grotach.
Niektóre tutejsze domy są bogato zdobione, te należały do zamożnych kapitanów słynnej tutejszej floty morskiej.
Całe zbocze zabudowane jest niedużymi zadbanymi białymi domkami, pensjonatami z basenikami, z rzadka widać jakąś zaniedbaną posesję. Choć i takie się zdarzają....
Mariola
Apisek, wspaniałe pocztówkowe widoki
ale te tłumy
ja bym najchetniej zajął leżak na tym tarasie i kontemplował
I jak to często bywa - piękne, czyli zatłoczone...
Mariola
Labirynt uliczek, na których na szczęście nie ma ruchu samochodowego, wije się raz w górę, raz opada gwałtownie w dół. Tam gdzie jest szczególnie stromo, uliczka zamienia się w schodki.
Szkoda tylko, że tak mało jest tutaj naturalnej zieleni, jako że wszystkie kwiatki, krzewy i nieliczne drzewa rosną prawie wyłącznie w ogrodach i uzależnione są od podlewania.
Trochę tej "sztucznej" zieleni udaje mi się jednak złowić!!!!Są też tak typowe dla Cykladów wiatraki...
Warto tu zajrzeć w każdy zakamarek, tym bardziej że jest wówczas szansa ucieczki od hordy turystów.
Mariola
Są także muły i osły - niezmordowanie pracujące na rzecz swych właścicieli – wnoszące na grzbietach spragnionych greckiego folkloru turystów.
Wzdłuż uliczek, na parterach domów i hotelików są knajpki lub butiki z eleganckimi ciuchami i rękodziełem artystycznym. Trzeba przyznać, że nie widać tu prawie pamiątkarskiej tandety.
Kameralne pensjonaty z małymi basenami i kilkoma parasolami oraz łóżkami do opalania zawieszone amfiteatralnie na niemal pionowej skale tuż nad morzem kuszą niemiłosiernie...
Mnie jednak denerwowałby ten wieczny ruch, tłumy jednodniowych turystów cykających co krok fotki, oblężone tawerny, murki i schodki służące jako miejsce odpoczynku, ponieważ ławek tu się raczej nie uświadczy – choć ja też zachowuję się podobnie...
Mariola
Pewnie dużo przyjemniej jest tam poza sezonem kiedy nie ma az tak dużego tłoku.
No trip no life
Apisku - statek w miejscach ogolnodostepnych lobby, basen jest bardzo podobny do MSC Poesia.
Co do informacji po polsku - to jak my bylismy była duża grupa Polaków, dla której przygotowywana była gazetak po polsku to i my ją dostawaliśmy
Santorini - piekne
Bez podróży się duszę....
http://kolekcjonujacchwile.blogspot.com/