no widzisz Papuas, ta część Świeradowa, w której Ty byłeś, jest dla nas jeszcze tajemnicą - za to całą resztę jak najbardziej. Zobaczysz jeszcze, że i my coś z Twojej relacji wzięliśmy dla siebie
Nie widząc jednak wiele ciekawego, w krótkim czasie - bo tato i dziadek zostali w okolicy Domu Zdrojowego, wracamy.
A jak dom zdrojowy, to wiadomo że ciasteczko.
Po małej rozpuście jeszcze krótki spacer po Świeradowie
Taka ciekawostka jeszcze, gdy Hotel z części domu zdrojowego i hala zdrojowa parę lat temu była remontowana, jednym z majstrów był mój kolega z poprzedniej pracy
W drodze powrotnej z mamą zażyczyłyśmy sobie, aby zostawiono nas pod parkingiem, gdzie staliśmy by wejść na wieżę i wracamy sobie na piechotkę.
Do Kliniki postanawiamy wrócić nieco inną drogą, ulicą Górzystą.
Gdzieś tutaj zauważyamy łasicę (czy coś innego!) buszującą przy drodze, ale nie udaje mi się zrobić zdjęcia, bo ucieka w las
Dochodzimy już do domu zdrojowego, gdzie na ten moment wiele się dzieje.
Za polska-org.pl
Schronisko "Schwarzbachbaude" zostało zaadoptowane ze zwykłego budynku mieszkalnego. Uruchomione zostało przed 1937 rokiem. Były tam 4 pokoje i 14 miejsc noclegowych oraz tania jadłodajnia. Właścicielem obiektu była rodzina Jaene. Schronisko działało do 1945 roku. Około 1949 roku w budynku dawnego schroniska uruchomiono kawiarnię o nazwie "Wczasowa". Kawiarnia działała do ok.1962 roku, w tym to roku w przybudówce kawiarni wybuchł pożar, spowodowało to zamknięcie kawiarni, której już nie uruchomiono. Na początku lat dziewięćdziesiątych budynek dawnego schroniska rozebrano.
Rok 1984
Na miejscu, gdzie kiedyś było schronisko, a potem kawiarnia, powstaje właśnie tężnia solankowa
Za polska-org.pl
Schronisko "Afrikanerbaude" powstało w parterowym budynku z wysokim spadzistym dachem. Z przodu w budynku był duży hol, z tyłu obszerna weranda z wystrojem afrykańskim. Na poddaszu były pokoje noclegowe. W sześciu pokojach było dziewięć noclegów. Działała restauracja, która serwowała pełne wyżywienie. Właścicielem był Siegemund. Schronisko działało do 1945 roku. Dawny budynek schroniska istnieje i jest obecnie budynkiem mieszkalnym.
Źródło: Bernard Kopiec "Sudeckie schroniska turystyczne" cz. I "Góry i Pogórze Izerskie" Sosnowiec 2013
Nasz hotelik ma mnóstwo daszków, tarasów i innych z takich, z których można obserwować niebo, a nawet wczesne zachody słońca
No akurat to dawne Schronisko wygląda znacznie lepiej w dawnych czasach, teraz to trochę to rudera... No, ale wiadomo, że tak naprawdę nie o to mówimy. W przeszłości te terany na pewno miały swój klimat, taki klimat dawnych lat. Trzeba pamiętać, że przez lata te okolice niszczały jako tereny, które od zawsze przechodziły między granicami różnych krajów (jak np pokazywałam granicę Łużyc na rzeczce)
Powtórzę się, ale super te zestawienia kiedyś i dziś ..
Nie wiem, ale tak jak porównuję , to większość miejsc według mnie wypada na korzyść w zamierzchłych czasach
Basiu, Asiu a jakie wy macie wrażenie ? widząc te miejsca na żywo , bo jednak fotki to nie to samo..
Też uważam, że kiedyś Czerniawa i Świeradów miały więcej klimatu. Nie było ogromnych hoteli tylko urocze stylowe pensjonaty. Dużo więcej było schronisk górskich i wyżej położonych domostw. Był klimat uzdrowiska. Po wojnie, tereny niedofinansowane biedniały, a Czerniawa stawała się coraz bardziej zapomniana, sanatoria państwowe poupadały. Widać to nawet po tym, że wszystkie sklepy, których jeszcze w latach 90 –tych było kilka, padły, nawet spożywcze. Najbliższy sklep spożywczy obecnie jest albo w Pobiednej albo w Świeradowie. Już chyba buduje się Dino, większy sklep, fajnie , że w ogóle – ale nie wiadomo jak to się sprawdzi, czy te w Pobiednej wytrzymają konkurencję sieciówki. Kiedyś w Czerniawie było nawet przedszkole Czerniawie brakuje takiej fajnej kawiarenki, gdzie turyści/kuracjusze mogliby zatrzymać się na herbatkę i ciastko. Szczególnie Ci co wpadną na spacer ze Świeradowa albo przemierzają szlaki gór Izerskich. Ale nawet Ci co tu mieszkają w hotelach mili by pretekst do spaceru. Więcej dzieje się w Świeradowie gdzie powstają hotele molochy (na naszych zdjęciach widać dźwigi budów). Lokalni aktywiści maja pretensje do burmistrza, że betonuje uzdrowisko, a hotele zasłaniają widoki –naturalne bogactwo Świeradowa.
Kolega z liceum, który wiele lat był burmistrzem Polanicy mówi, że Świeradów jest najbardziej dynamicznie rozwijającym się uzdrowiskiem. Oby rozwijało się w dobrą stronę.
A pisząć kolejną relację zapraszamy wszystkich do poznania tego ciekawego miejsca z historią.
No coz mozna ubolewac,ze nie ma tam rozwinietej infrastruktury turystycznej,ale z drugiej strony moze to tez dobrze,ze sa jeszczze takie miejsca w Polsce,gdzie nie ma kazdym rogu straganikow z pamiatkami i na kazdej ulicy 10 pensjonatow czy hoteli-Takie miejsca przeciez bez problemu w polskich gorach znajdziemy,a tutaj mozna spokojnie spedzic czas na lagodnych spacerach i wedrowkach.
—
https://marzycielskapoczta.pl/
Napisz pocztowke ze swoich podrozy do chorych dzieci
na pewno zawierają różne wartości różnych minerałów -
Źródło Jan II jest ogolnie dostępny - z takimi wartościami jak na tabliczce. o Janie pierwszym wiele nie znalazłam - tylko że to woda szczawa wodoro-węglanowo-wapniowo-magnezowo-żelazista.
no widzisz Papuas, ta część Świeradowa, w której Ty byłeś, jest dla nas jeszcze tajemnicą - za to całą resztę jak najbardziej. Zobaczysz jeszcze, że i my coś z Twojej relacji wzięliśmy dla siebie
Nie widząc jednak wiele ciekawego, w krótkim czasie - bo tato i dziadek zostali w okolicy Domu Zdrojowego, wracamy.
A jak dom zdrojowy, to wiadomo że ciasteczko.
Po małej rozpuście jeszcze krótki spacer po Świeradowie
Taka ciekawostka jeszcze, gdy Hotel z części domu zdrojowego i hala zdrojowa parę lat temu była remontowana, jednym z majstrów był mój kolega z poprzedniej pracy
W drodze powrotnej z mamą zażyczyłyśmy sobie, aby zostawiono nas pod parkingiem, gdzie staliśmy by wejść na wieżę i wracamy sobie na piechotkę.
Do Kliniki postanawiamy wrócić nieco inną drogą, ulicą Górzystą.
Gdzieś tutaj zauważyamy łasicę (czy coś innego!) buszującą przy drodze, ale nie udaje mi się zrobić zdjęcia, bo ucieka w las
Dochodzimy już do domu zdrojowego, gdzie na ten moment wiele się dzieje.
Za polska-org.pl
Schronisko "Schwarzbachbaude" zostało zaadoptowane ze zwykłego budynku mieszkalnego. Uruchomione zostało przed 1937 rokiem. Były tam 4 pokoje i 14 miejsc noclegowych oraz tania jadłodajnia. Właścicielem obiektu była rodzina Jaene.
Schronisko działało do 1945 roku. Około 1949 roku w budynku dawnego schroniska uruchomiono kawiarnię o nazwie "Wczasowa". Kawiarnia działała do ok.1962 roku, w tym to roku w przybudówce kawiarni wybuchł pożar, spowodowało to zamknięcie kawiarni, której już nie uruchomiono. Na początku lat dziewięćdziesiątych budynek dawnego schroniska rozebrano.
Rok 1984
Na miejscu, gdzie kiedyś było schronisko, a potem kawiarnia, powstaje właśnie tężnia solankowa
Za polska-org.pl
Schronisko "Afrikanerbaude" powstało w parterowym budynku z wysokim spadzistym dachem. Z przodu w budynku był duży hol, z tyłu obszerna weranda z wystrojem afrykańskim. Na poddaszu były pokoje noclegowe. W sześciu pokojach było dziewięć noclegów. Działała restauracja, która serwowała pełne wyżywienie. Właścicielem był Siegemund.
Schronisko działało do 1945 roku. Dawny budynek schroniska istnieje i jest obecnie budynkiem mieszkalnym.
Źródło: Bernard Kopiec "Sudeckie schroniska turystyczne" cz. I "Góry i Pogórze Izerskie" Sosnowiec 2013
Nasz hotelik ma mnóstwo daszków, tarasów i innych z takich, z których można obserwować niebo, a nawet wczesne zachody słońca
Powtórzę się, ale super te zestawienia kiedyś i dziś ..
Nie wiem, ale tak jak porównuję , to większość miejsc według mnie wypada na korzyść w zamierzchłych czasach
Basiu, Asiu a jakie wy macie wrażenie ? widząc te miejsca na żywo , bo jednak fotki to nie to samo..
No trip no life
No akurat to dawne Schronisko wygląda znacznie lepiej w dawnych czasach, teraz to trochę to rudera... No, ale wiadomo, że tak naprawdę nie o to mówimy. W przeszłości te terany na pewno miały swój klimat, taki klimat dawnych lat. Trzeba pamiętać, że przez lata te okolice niszczały jako tereny, które od zawsze przechodziły między granicami różnych krajów (jak np pokazywałam granicę Łużyc na rzeczce)
Też uważam, że kiedyś Czerniawa i Świeradów miały więcej klimatu. Nie było ogromnych hoteli tylko urocze stylowe pensjonaty. Dużo więcej było schronisk górskich i wyżej położonych domostw. Był klimat uzdrowiska. Po wojnie, tereny niedofinansowane biedniały, a Czerniawa stawała się coraz bardziej zapomniana, sanatoria państwowe poupadały. Widać to nawet po tym, że wszystkie sklepy, których jeszcze w latach 90 –tych było kilka, padły, nawet spożywcze. Najbliższy sklep spożywczy obecnie jest albo w Pobiednej albo w Świeradowie. Już chyba buduje się Dino, większy sklep, fajnie , że w ogóle – ale nie wiadomo jak to się sprawdzi, czy te w Pobiednej wytrzymają konkurencję sieciówki. Kiedyś w Czerniawie było nawet przedszkole
Czerniawie brakuje takiej fajnej kawiarenki, gdzie turyści/kuracjusze mogliby zatrzymać się na herbatkę i ciastko. Szczególnie Ci co wpadną na spacer ze Świeradowa albo przemierzają szlaki gór Izerskich. Ale nawet Ci co tu mieszkają w hotelach mili by pretekst do spaceru. Więcej dzieje się w Świeradowie gdzie powstają hotele molochy (na naszych zdjęciach widać dźwigi budów). Lokalni aktywiści maja pretensje do burmistrza, że betonuje uzdrowisko, a hotele zasłaniają widoki –naturalne bogactwo Świeradowa.
Kolega z liceum, który wiele lat był burmistrzem Polanicy mówi, że Świeradów jest najbardziej dynamicznie rozwijającym się uzdrowiskiem. Oby rozwijało się w dobrą stronę.
A pisząć kolejną relację zapraszamy wszystkich do poznania tego ciekawego miejsca z historią.
Dzięki dziewczyny za odpowiedzi. Ciekawa byłam waszych opinii..
No trip no life
No coz mozna ubolewac,ze nie ma tam rozwinietej infrastruktury turystycznej,ale z drugiej strony moze to tez dobrze,ze sa jeszczze takie miejsca w Polsce,gdzie nie ma kazdym rogu straganikow z pamiatkami i na kazdej ulicy 10 pensjonatow czy hoteli-Takie miejsca przeciez bez problemu w polskich gorach znajdziemy,a tutaj mozna spokojnie spedzic czas na lagodnych spacerach i wedrowkach.
https://marzycielskapoczta.pl/
Napisz pocztowke ze swoich podrozy do chorych dzieci
Następnego dnia standardowo rano zaczynamy od zabiegów, przez co można zobaczyć ładny poranek
Po zabiegach mamy chwile dla siebie i korzystamy z pogody - zwłaszcza tato, który wypożyczył rower i pojechał sobie w świat.
My się wybieramy na dół do pijalni, porównać, czy woda w pijalni i woda w pijawce po drugiej stronie ulicy to dokładnie to samo. Okazuje się, że nie.
Zostawiamy dziadka w pokoju a same idziemy w stronę granicy z Czechami
Szlak do granicy prowadzi przez strumyk, lecz nie ma na nim tak naprawdę żadnego mostku, więc postanawiamy iść dalej tą drogą szutrową
Wychodzimy właściwie tuż przed granicą, przy Malinowym Dworze, innym ośrodku, w którym nieco wcześniej była nasza ciocia.
Hotel znajduje się dokładnie naprzeciwko Źródła Cesarza Augusta, o którym pisałam poprzednim razem
Po powrocie idziemy jeszcze na chwilę do naszego ulubionego sklepu i kupujem małe suveniry:
Czym się mogą różnić te wody w pijalni i pijawce ?
No trip no life
smakiem
na pewno zawierają różne wartości różnych minerałów -
Źródło Jan II jest ogolnie dostępny - z takimi wartościami jak na tabliczce. o Janie pierwszym wiele nie znalazłam - tylko że to woda szczawa wodoro-węglanowo-wapniowo-magnezowo-żelazista.