Teraz wkraczamy do samego Parku, a tak naprawdę w baśniową krainę...
W dole płynie rwąca górska rzeka, nad którą stoją stare kamienne młyny wodne, na okolicznych wzgórzach bujna roślinność, wzrok przyciągają kępy kolorowych kwiatów. Idąc wgłąb doliny przechodzimy obok tych młynów, i o dziwo – nadal są czynne, choć teraz akurat nie pracują.
Lewadami doprowadzana jest woda spod wodospadu do młynów wodnych.
Egzotyczna roślinność otacza nas ze wszystkich stron. Prawdziwa dżungla!!!!
Szczególnie dostojnie wyglądają ogromne drzewiaste paprocie, ale są też palmy, a tuż obok cykasy. Cykasy to takie dziwne rośliny, które wyglądają zupełnie jak palmy, ale botanicy zaliczają je do paproci. Dla mnie jest to faktycznie coś pośredniego pomiędzy palmą a paprocią, a najważniejsze, że prezentują się bardzo ładnie.
Najfajniejsze są jednak różnorodne mchy porastające głazy i przewrócone pnie drzew oraz pnącza zwieszające się ze skał.
Wchodzimy w zacieniony kanion, coraz węższy, jego dnem płynie strumień. Szlak turystyczny raz wiedzie po lewej, raz po prawej stronie strumienia, zmuszając nas do przeskakiwania po płaskich kamieniach przez strugę. Oczywiście nieraz noga z tych oślizgłych kamulców się omsknie i wpadamy do wody. Raz zaliczyłam nawet zjazd na dupsku...
Jest parno i wilgotno, na szczęście nie ma tu prawdziwych tropikalnych upałów.
Na kolację zjadamy po hamburgerze i jest fajnie!!!!
Nawet mąż po spacerze przekonał się to tego miejsca. Mnie ta noc – na tym odludziu, gdzieś wysoko w górach nad strumieniem - na pewno pozostanie na długo w pamięci.
Nelcia, udało mi się gdzieś przeczytać opinię o tym miejscu i zachorowałam...
Jeszcze jedną miejscóweczkę w Coloura też miałam upatrzoną!!!!
Plumeria, te temperatury to są "średnie" . A wiadomo jak jest ze średnimi....
W czasie naszego pobytu było około 22-24 stopnie, a przez kilka słonecznych dni na jakimś termometrze widziałam 27.
W lecie mogą być też dni z około 30, ale sporadycznie,
Wieczorami ja nigdy nie zakładałam nic cieplejszego, ale znajoma "ciepłolubna" zawsze brała coś z długim rękawem.
Roślinność wspaniała, bo szczególnie w górach często padają deszcze.
W czasie naszego pobytu tylko raz była mżawka przed południem. Ale chmury i owszem dość często. Czasem to się wydawało aż nieprawdopodobne, że z takich czarnych chmur nie spadła ani kropla deszczu.
Tylko wyżej w górach, gdzie jest chłodniej jeszcze więcej kwitło. W nasłonecznionych miejscach sterczały juz tylko przekwitnięte badyle.
To nie jest pensjonat.
To są apartamenty ( chyba trzy, ale tylko my byliśmy) w Parque Natural da Ribeira dos Caldeirous w pobliżu miejscowosci Achada w północno-wschodniej części wyspy.
Następnego dnia rano budzą nas ptaki, podczas gdy wczoraj usypiało nas kumkanie żab.
Na śniadanie dla odmiany jemy tosty z szynką i serem, nawet jajek nie ma w ofercie. A tosty w dodatku na tym obrzydliwym – jak wszędzie – tostowym pieczywie. Szkoda - bo takie tu mają na Sao Miguel wspaniałe pieczywo!!!!
Tak więc pod względem kulinarnym idą trochę na łatwiznę. Ale pewnie mają tu tak mało gości, że im się nie opłaca. Już ja bym wymyśliła jakieś fajne jedzonko i bardziej klimatyczny wystrój apartamentu, gdybym tu była panią na włościach.
Aż nie chce się opuszczać tego cudownego miejsca, gdzie tak łatwo zapomnieć o problemach całego świata!!!
Jeszcze spacer po parku, a na koniec pan odpowiedzialny za ten cały biznes pokazuje nam jak pracuje młyn – mieli nawet autentyczną pszenicę do zmielenia. To i ze swieżo zmielonej mąki mogliby upieć jakiś wiejski chlebek!!!!
Wracamy do naszej chatki mijając po drodze miejsce piknikowe. Niektórzy odwiedzający park przywożą pewnie ze sobą ryby, kiełbaski lub mięso i tu sobie grillują.
Nawet lewady tu mają, która doprowadza wodę z górskiej rzeki do trzech młynów. Coraz bliżej do maderskiego klimaciku!!!!
Rzadko aż tak bardzo jest mi żal opuszczać jakieś miejsce...
Teraz wkraczamy do samego Parku, a tak naprawdę w baśniową krainę...
W dole płynie rwąca górska rzeka, nad którą stoją stare kamienne młyny wodne, na okolicznych wzgórzach bujna roślinność, wzrok przyciągają kępy kolorowych kwiatów. Idąc wgłąb doliny przechodzimy obok tych młynów, i o dziwo – nadal są czynne, choć teraz akurat nie pracują.
Lewadami doprowadzana jest woda spod wodospadu do młynów wodnych.
Egzotyczna roślinność otacza nas ze wszystkich stron. Prawdziwa dżungla!!!!
Szczególnie dostojnie wyglądają ogromne drzewiaste paprocie, ale są też palmy, a tuż obok cykasy. Cykasy to takie dziwne rośliny, które wyglądają zupełnie jak palmy, ale botanicy zaliczają je do paproci. Dla mnie jest to faktycznie coś pośredniego pomiędzy palmą a paprocią, a najważniejsze, że prezentują się bardzo ładnie.
Najfajniejsze są jednak różnorodne mchy porastające głazy i przewrócone pnie drzew oraz pnącza zwieszające się ze skał.
Wchodzimy w zacieniony kanion, coraz węższy, jego dnem płynie strumień. Szlak turystyczny raz wiedzie po lewej, raz po prawej stronie strumienia, zmuszając nas do przeskakiwania po płaskich kamieniach przez strugę. Oczywiście nieraz noga z tych oślizgłych kamulców się omsknie i wpadamy do wody. Raz zaliczyłam nawet zjazd na dupsku...
Jest parno i wilgotno, na szczęście nie ma tu prawdziwych tropikalnych upałów.
Na kolację zjadamy po hamburgerze i jest fajnie!!!!
Nawet mąż po spacerze przekonał się to tego miejsca. Mnie ta noc – na tym odludziu, gdzieś wysoko w górach nad strumieniem - na pewno pozostanie na długo w pamięci.
Mariola
Miejscóweczka pierwsza klasa
takie dzikie otoczenia ,super 
roślinność aż wchodzi na taras .
Jedzonko musi podwójnie super smakować z takimi widoczkami
No trip no life
Piękne miejsce, faktycznie dżungla, a cykasy bardzo mi się podobają ! Baaardzo zielono tam wszędzie i te kwiaty wszechobecne !
Apisku, piszesz, ze temperatury tam do 25 stopni , to ile było jak Wy byliście ?
No i są też moje ukochane strelicje
Przepięknie!
Apisku, a jak nazywał się ten pensjonat?
Nelcia, udało mi się gdzieś przeczytać opinię o tym miejscu i zachorowałam...
Jeszcze jedną miejscóweczkę w Coloura też miałam upatrzoną!!!!
Plumeria, te temperatury to są "średnie" . A wiadomo jak jest ze średnimi....
W czasie naszego pobytu było około 22-24 stopnie, a przez kilka słonecznych dni na jakimś termometrze widziałam 27.
W lecie mogą być też dni z około 30, ale sporadycznie,
Wieczorami ja nigdy nie zakładałam nic cieplejszego, ale znajoma "ciepłolubna" zawsze brała coś z długim rękawem.
Roślinność wspaniała, bo szczególnie w górach często padają deszcze.
W czasie naszego pobytu tylko raz była mżawka przed południem. Ale chmury i owszem dość często. Czasem to się wydawało aż nieprawdopodobne, że z takich czarnych chmur nie spadła ani kropla deszczu.
Mariola
Apisku,
Twoje relacje jak zawsze the Best of the Best
Asia, sterlicje już w zasadzie przekwitały.
Tylko wyżej w górach, gdzie jest chłodniej jeszcze więcej kwitło. W nasłonecznionych miejscach sterczały juz tylko przekwitnięte badyle.
To nie jest pensjonat.
To są apartamenty ( chyba trzy, ale tylko my byliśmy) w Parque Natural da Ribeira dos Caldeirous w pobliżu miejscowosci Achada w północno-wschodniej części wyspy.
Mariola
Witaj Elka,
I zapraszam do wspólnej podróży....
Mariola
Następnego dnia rano budzą nas ptaki, podczas gdy wczoraj usypiało nas kumkanie żab.
Na śniadanie dla odmiany jemy tosty z szynką i serem, nawet jajek nie ma w ofercie. A tosty w dodatku na tym obrzydliwym – jak wszędzie – tostowym pieczywie. Szkoda - bo takie tu mają na Sao Miguel wspaniałe pieczywo!!!!
Tak więc pod względem kulinarnym idą trochę na łatwiznę. Ale pewnie mają tu tak mało gości, że im się nie opłaca. Już ja bym wymyśliła jakieś fajne jedzonko i bardziej klimatyczny wystrój apartamentu, gdybym tu była panią na włościach.
Aż nie chce się opuszczać tego cudownego miejsca, gdzie tak łatwo zapomnieć o problemach całego świata!!!
Jeszcze spacer po parku, a na koniec pan odpowiedzialny za ten cały biznes pokazuje nam jak pracuje młyn – mieli nawet autentyczną pszenicę do zmielenia. To i ze swieżo zmielonej mąki mogliby upieć jakiś wiejski chlebek!!!!
Wracamy do naszej chatki mijając po drodze miejsce piknikowe. Niektórzy odwiedzający park przywożą pewnie ze sobą ryby, kiełbaski lub mięso i tu sobie grillują.
Nawet lewady tu mają, która doprowadza wodę z górskiej rzeki do trzech młynów. Coraz bliżej do maderskiego klimaciku!!!!
Rzadko aż tak bardzo jest mi żal opuszczać jakieś miejsce...
Mariola
Coś pięknego Apisku, to zdjęcie powyżej!!!! Nadrabiam miłe zaległości
Coraz bardziej zielono na zdjęciach i coraz bardziej mi się podoba 
Znów się czegoś dzięki Tobie nauczyłam... lewady mianowicie, to było słówko do dziś dla mnie obce, nieznane, a teraz
juz wiem 
Nasze Forum nie tylko bawi, ale i uczy, jak widać
i jeszcze to zdjęcie dla mnie fantastico!!!! Chmurki zrobiły swoje