Rejs MSC FANTASIA z Maderą,Teneryfą i Casablancą w tle -czyli jak nie dać się pokonać arktycznej zimie 2012 roku.

Jardines de Pedro Luis Alonso to ogród botaniczny.Znajduje się w nim wiele odmian róż.Niestety dla nas pozostają wyłącznie tabliczki po różach ze wzglądu na porę roku.

Za to humory jak widać niektórym baaaardzo dopisują i ćwiczą wygibasy pod rzeźbą Biznaguero.

Udajemy się do drugiego ogrodu botanicznego słynnego Ogrodu Alameda .Znajduje się on w samym centrum miasta i jest w nim naprawdę co podziwiać.

Cudem wyrwano mnie z tego ogrodu ale argumnent ,,obiecałaś nam dzisiaj plażę '' był kubłem zimnej wody i skutecznie ściągnął mnie na ziemię  . Jak obiecałam ,to nie ma rady ....kusi już z oddali promenada portowa 

i to jaka  a w dodatku robi się coraz cieplej 

Wpadamy jeszcze na uliczki miasta chcąc przejść na plażę .Ale jakie skróty potrafią być złośliwe,każdy wie i tym sposobem chyba sobie nadrzuciliśmy trochę drogi 

Chyba tylko perspektywa plażingu trzyma większość przy życiu 

Ile luda -tyle koncepcji 

Tadaaaaammmmm 

Jako że plaża wypaśna  ,z palmami   i parasolkami baaaa nawet wielkie muszle znaleźliśmy to postanowiłam zagonić ekipę na majaczący do mnie w oddali ten dzyndzel poniżej 

Panowie zwietrzyli mój podstęp i rozkminiają jak szybko skierować się w powrotną drogę na statek,który nie jest wcale tak blisko jak by się wydawać mogło .

Siły witalne w części ekipy powróciły ze zdwojoną siłą  więc nie z nami te numery Brunery    idziemy dalej 

Nawet delikatnie mówiąc część ekipy postanowiła pójść na całość i się wykąpać 

a łatwo nie było ale się dało 

Następnie zmierzamy podglądnąć rybaków na wale .

Chyba wzbudziliśmy małe zdziwienie wśród miejscowych,zdarzały się oklaski wsród biegaczy  .Nie takie rzeczy my ze szwagrem.... w końcu w Bałtyku to w sezonie 17 st nieraz nie ma 

Powoli kierujemy się w drogę powrotną na statek .

Mijamy Plaza de toros de La Malagueta czyli najsłynniejszą w Hiszpanii arenę walki byków  .Prawdobodobnie zdobycie biletów wstępu na cykliczne pokazy corridy w Maladze jest bardzo trudne.Znajduje się tam  Museo Taurino "Antonio Ordóñez", a w nim rozmaite eksponaty towarzyszące torreadorom, gromadzone przez pasjonatów od XVIII wieku (m.in. stroje “traje de luces”, kapy, mulety, szable, archiwalne plakaty.Nie podchodzimy nawet bliżej aby się z tym zapaznać dlatego,że jesteśmy przeciwni  męczeniu zwierząt i nie popieramy tego rodzaju praktyk.Kategorycznie mówimy NIE *nea*

Podziwiamy kolorową elewację Uniwersytetu i namawiam Młodego na studia w Maladze *crazy*.Bał się że miałby matkę co tydzień na wizytacji

i skończyło się na UMK w Toruniu  .Cóż powiedzieć ...szkoda 

Papugi wrzeszczą pochowane w palmach nam nad głowami,żyć nie umierać 

Preferencje wsród mieszkańców rózne...z jednej strony kwitną kwiaty a z drugiej kurteczki puchowe  albo krótkie rękawki 

Dochodzimy do portu jachtowego a tam ..... takie łódeczki 

Katarina :

Kiwi, ale wy odważni, kąpać się w morzu, zimą!!!

Makono :

Ciekawe po kim ma takie samozaparcie i determinację synuś ? Po mamie, czy po tacie ?

Biegniemy jeszcze w porcie Malagii szybciutko cosik przekąsić i siup na pokładowe opalanie i pluskanie .

A preferencje według uznania i zainteresowania ...... jedni się opalali....

drudzy na czas w zawodach z nurkowania udział brali 

trzeci na  jaszczura na kamieniach wygrzewali  

i  z Hiszpanią powoli żegnali  

Jednym słowem chillout na maxa trwa 

Na dobitkę wieczorkiem na basenach krytych szaleli ci co się jeszcze nie wyszleli 

Jak widzicie do najłatwiejszych los człowieka okrętowego nie należy.Jeszcze trzeba było zmierzyć się z kolacją 

Zrobić fotkę pożegnalną z Budiartą 

Podejście drugie do stwora i poskromienie go 

Potem pokonać kilkadziesiąt tortów płonących które na raz wniesiono ....od samego patrzenia już się przesłodziłam 

Na wieczorny melanż też trzreba było pójść  .Nikt mi nie powie ,że wakacje nie umęczą  

A od rana od początku  ....... i jak tu żyć i przeżyć  .

Potem się dziwią,że człowiek taki wymemłany na zdjęciach 

A tu jeszcze VIVA ITALIA  Port Civitavecchia wita nas z samiutkiego rana