Mimo, że byliśmy już w Antigua w 2 poprzednich dniach, to jednak tak się składało, że gdy przyjeżdżaliśmy do hotelu albo z niego wyjeżdżaliśmy, to było już ciemno i nie było dotychczas okazji nacieszyć się pięknem tego miasta i jego otoczenia za dnia. Tym razem śniadanie mieliśmy dopiero o 7:00, więc mogłem sobie najpierw za dnia obejrzeć różne urocze zakątki (z piękną roślinnością) naszego hotelu, a także wejść na dach hotelu, z którego podziwiałem piękne widoki na miasto i otaczające je wulkany. O 7:45 wyruszyliśmy pieszo z hotelu na zwiedzanie miasta. Za dnia mogliśmy w pełni podziwiać jego urok – piękne kościoły, inne kolonialne budowle, domy w pastelowych kolorach, brukowane uliczki i wreszcie piękne otocznie miasta ze szczytami wulkanów w tle. Na początek naszej przechadzki (po drodze jeszcze raz rzuciłem okiem na ruiny wspominanego już kościoła El Carmen) wybraliśmy się do „Casa Santo Domingo” czyli dawnego XVI-wiecznego klasztoru dominikanów, obecnie przekształconego na luksusowy, pięciogwiazdkowy hotel. Zwiedziliśmy również jego wnętrza. Następnie dotarliśmy do kościoła kapucynek (jego budowę zakończono w 1736 r.) , który obejrzeliśmy tylko z zewnątrz. W dalszej drodze minęliśmy ruiny kościoła Santa Teresa de Jesus (zbudowanego w 1680 r. na potrzeby zakonu karmelitów). Następnie dotarliśmy do, widzianego już przeze mnie wcześniej podczas wieczornego spaceru, kościoła La Merced. Ograniczyliśmy się do spojrzenia na niego tylko z zewnątrz i ruszyliśmy dalej deptakiem (Calle del Arco), nad którym w pewnym miejscu wznosi się charakterystyczny XVII-wieczny łuk (El Arco Santa Catalina) z wieżą zegarową (zegar dodano w 1830 r.). Przy łuku widzieliśmy też ruiny kościoła Santa Catalina (jego budowę ukończono w 1647 r.), w których umieszczono platformy (wykorzystywane w słynnych procesjach w Wielki Piątek) ze stacjami Drogi Krzyżowej. W części dawnych zabudowań klasztornych Santa Catalina utworzono restaurację, do której też zajrzeliśmy. Podczas dalszej wędrówki minęliśmy ruiny kościoła Compañia de Jesus (jego budowę zakończono w 1728 r.) i w końcu dotarliśmy do głównego placu miasta (Plaza Central), który widziałem już wcześniej podczas wieczornego spaceru. Plac, w którego centrum stoi piękna fontanna z 1739 r., jest otoczony wspaniałymi budynkami, odzwierciedlającymi potęgę kościelną i świecką. Tę pierwszą reprezentuje katedra, tę drugą przede wszystkim ukończony w 1743 r. ratusz (Palacio del Ayuntamiento), który zdobi dwukondygnacyjny arkadowy ganek z łukami wspierającymi się na potężnych kolumnach oraz (po przeciwnej stronie placu) podobny, ale jeszcze większy i wspanialszy budynek dawnego Pałacu Gubernatora (Palacio de los Capitanes), zbudowany pierwotnie w latach 1549-58. Przy tej samej stronie placu co ratusz stoją budynki, w których dziś mieszczą się 2 muzea: Museo Santiago (Armas Antiguas) i Museo Libro Antiguo. Z kolei budynki po drugiej stronie placu w stosunku do katedry zajmuje Portal del Comercio o de Las Panaderas, w którym mieszczą się różne sklepy, kawiarnie i restauracje. Wspólnie zwiedziliśmy wnętrza obecnej katedry (to efekt rekonstrukcji ukończonej w 1820 r.), potem obejrzeliśmy także ruiny starej katedry (znajdują się tuż za obecną), zbudowanej pierwotnie w 1680 r., a potem niszczonej podczas trzęsień ziemi. Po opuszczeniu ruin starej katedry minęliśmy budynek Muzeum Sztuki Kolonialnej (Museo Arte Colonial) i doszliśmy do sklepu z wyrobami z jadeitu (odwiedził go m.in. sam Bill Clinton). Tam najpierw wysłuchaliśmy pogadanki, potem można było pooglądać i ewentualnie nabyć wyroby z tego kamienia. Potem mieliśmy jeszcze trochę czasu wolnego. W jego ramach kontynuowałem zwiedzanie miasta. Najpierw doszedłem do XVII-wiecznego kościoła San Pedro (zajrzałem także do jego wnętrza), a następnie minąwszy niewielki park dotarłem do ruin kościoła i klasztoru Santa Clara. Klasztor ufundowano w 1699 r., a pierwszy kościół ukończono w tym miejscu w 1705 r. Zwiedziłem również wnętrza tego obiektu (wstęp był tam płatny i kosztował 40 Quetzali). Wdrapałem się tam (jak się potem okazało trochę nielegalnie) również na dach, z którego mogłem podziwiać wspaniałe widoki na miasto i otaczające je wulkany. Potem wróciłem jeszcze na trochę do głównego placu, a potem już do hotelu. Po ostatecznym wykwaterowaniu i zapakowaniu się do autokaru po 11-stej ruszyliśmy w dalszą drogę. O 12:20 dotarliśmy do głównego placu Gwatemala City (obecnej stolicy Gwatemali). Tam wysiedliśmy z autokaru na krótkie zwiedzanie. Weszliśmy do stojącej przy placu katedry, z zewnątrz obejrzeliśmy inne stojące przy placu gmachy, w tym Pałac Prezydencki. Po powrocie do autokaru przejechaliśmy jeszcze główną ulicą miasta oglądając przez okna różne budynki i budowle. Potem ruszyliśmy już na lotnisko, do którego dotarliśmy ok. 13:20. Tam znowu musieliśmy wypełnić karty wyjazdowe i przejść stosowne kontrole. Wg planu nasz wylot miał nastąpić o 15:55, faktycznie nastąpił kilka minut później. Lecieliśmy samolotem Airbus A320 należącym do meksykańskich tanich linii lotniczych Interjet. Mimo, że linie tanie, to w samolocie było całkiem wygodnie, a limit bagażu głównego wynosiła aż 25 kg. W cenie lotu były też napoje (w tym alkoholowe) i chipsy. Na wysuwanych z sufitu kabiny pokładowej ekranach mogliśmy obejrzeć transmisje startu i lądowania, a podczas lotu m.in. zabawne filmiki z cyklu „ukryta kamera”. O 17:51 wylądowaliśmy na lotnisku w Mexico City (miasto jest położone na wysokości 2240 m n.p.m., a otaczają je liczne pasma górskie). Tam długo czekaliśmy na odbiór bagażu. Oczywiście znowu musieliśmy oddawać wypełnione formularze imigracyjne i celne. Niektórzy dodatkowo mieli na lotnisku szczegółową kontrolę zawartości pokoju. Ja tego na lotnisku w Mexico City uniknąłem, ale jak potem stwierdziłem w hotelu zawartość mojej walizka też została wcześniej przerzucona (prawdopodobnie jeszcze na lotnisku w Gwatemala City) przez celników, tyle, że bez mojego udziału. Ostatecznie dopiero o 19:39 wyruszyliśmy autokarem do hotelu „Fontan”, który był miejscem naszego zakwaterowania w Mexico City. Dotarliśmy do niego ok. 20-stej. Mniej więcej w tym samym czasie dotarła do hotelu również inna ponad 40-osobowa grupa z Rainbow, co znacznie wydłużyło proces załatwiania formalności związanych z zakwaterowaniem, jak również wyładowywanie bagaży. W związku z powyższym jeszcze przed zakwaterowaniem pokoju udałem się na kolację do hotelowej restauracji, usytuowanej na 10-tym piętrze. Przez przeszklone szyby restauracji można było podziwiać widoki na miasto. Potem udałem się już do mojego hotelowego pokoju na odpoczynek. Niektórzy uczestnicy wybrali się jeszcze tego wieczoru na wycieczkę fakultatywną (w cenie 40 USD) na Plac Garibaldi. Ja byłem na niej już przy okazji przy okazji poprzedniej wizyty w Meksyku, więc tym razem z tego zrezygnowałem.
I na koniec znowu coś dla miłośników pieniędzy
Niesamowity, cmentarny sky-line
Dzień 11 01.02.2016 (poniedziałek)
Mimo, że byliśmy już w Antigua w 2 poprzednich dniach, to jednak tak się składało, że gdy przyjeżdżaliśmy do hotelu albo z niego wyjeżdżaliśmy, to było już ciemno i nie było dotychczas okazji nacieszyć się pięknem tego miasta i jego otoczenia za dnia. Tym razem śniadanie mieliśmy dopiero o 7:00, więc mogłem sobie najpierw za dnia obejrzeć różne urocze zakątki (z piękną roślinnością) naszego hotelu, a także wejść na dach hotelu, z którego podziwiałem piękne widoki na miasto i otaczające je wulkany. O 7:45 wyruszyliśmy pieszo z hotelu na zwiedzanie miasta. Za dnia mogliśmy w pełni podziwiać jego urok – piękne kościoły, inne kolonialne budowle, domy w pastelowych kolorach, brukowane uliczki i wreszcie piękne otocznie miasta ze szczytami wulkanów w tle. Na początek naszej przechadzki (po drodze jeszcze raz rzuciłem okiem na ruiny wspominanego już kościoła El Carmen) wybraliśmy się do „Casa Santo Domingo” czyli dawnego XVI-wiecznego klasztoru dominikanów, obecnie przekształconego na luksusowy, pięciogwiazdkowy hotel. Zwiedziliśmy również jego wnętrza. Następnie dotarliśmy do kościoła kapucynek (jego budowę zakończono w 1736 r.) , który obejrzeliśmy tylko z zewnątrz. W dalszej drodze minęliśmy ruiny kościoła Santa Teresa de Jesus (zbudowanego w 1680 r. na potrzeby zakonu karmelitów). Następnie dotarliśmy do, widzianego już przeze mnie wcześniej podczas wieczornego spaceru, kościoła La Merced. Ograniczyliśmy się do spojrzenia na niego tylko z zewnątrz i ruszyliśmy dalej deptakiem (Calle del Arco), nad którym w pewnym miejscu wznosi się charakterystyczny XVII-wieczny łuk (El Arco Santa Catalina) z wieżą zegarową (zegar dodano w 1830 r.). Przy łuku widzieliśmy też ruiny kościoła Santa Catalina (jego budowę ukończono w 1647 r.), w których umieszczono platformy (wykorzystywane w słynnych procesjach w Wielki Piątek) ze stacjami Drogi Krzyżowej. W części dawnych zabudowań klasztornych Santa Catalina utworzono restaurację, do której też zajrzeliśmy. Podczas dalszej wędrówki minęliśmy ruiny kościoła Compañia de Jesus (jego budowę zakończono w 1728 r.) i w końcu dotarliśmy do głównego placu miasta (Plaza Central), który widziałem już wcześniej podczas wieczornego spaceru. Plac, w którego centrum stoi piękna fontanna z 1739 r., jest otoczony wspaniałymi budynkami, odzwierciedlającymi potęgę kościelną i świecką. Tę pierwszą reprezentuje katedra, tę drugą przede wszystkim ukończony w 1743 r. ratusz (Palacio del Ayuntamiento), który zdobi dwukondygnacyjny arkadowy ganek z łukami wspierającymi się na potężnych kolumnach oraz (po przeciwnej stronie placu) podobny, ale jeszcze większy i wspanialszy budynek dawnego Pałacu Gubernatora (Palacio de los Capitanes), zbudowany pierwotnie w latach 1549-58. Przy tej samej stronie placu co ratusz stoją budynki, w których dziś mieszczą się 2 muzea: Museo Santiago (Armas Antiguas) i Museo Libro Antiguo. Z kolei budynki po drugiej stronie placu w stosunku do katedry zajmuje Portal del Comercio o de Las Panaderas, w którym mieszczą się różne sklepy, kawiarnie i restauracje. Wspólnie zwiedziliśmy wnętrza obecnej katedry (to efekt rekonstrukcji ukończonej w 1820 r.), potem obejrzeliśmy także ruiny starej katedry (znajdują się tuż za obecną), zbudowanej pierwotnie w 1680 r., a potem niszczonej podczas trzęsień ziemi. Po opuszczeniu ruin starej katedry minęliśmy budynek Muzeum Sztuki Kolonialnej (Museo Arte Colonial) i doszliśmy do sklepu z wyrobami z jadeitu (odwiedził go m.in. sam Bill Clinton). Tam najpierw wysłuchaliśmy pogadanki, potem można było pooglądać i ewentualnie nabyć wyroby z tego kamienia. Potem mieliśmy jeszcze trochę czasu wolnego. W jego ramach kontynuowałem zwiedzanie miasta. Najpierw doszedłem do XVII-wiecznego kościoła San Pedro (zajrzałem także do jego wnętrza), a następnie minąwszy niewielki park dotarłem do ruin kościoła i klasztoru Santa Clara. Klasztor ufundowano w 1699 r., a pierwszy kościół ukończono w tym miejscu w 1705 r. Zwiedziłem również wnętrza tego obiektu (wstęp był tam płatny i kosztował 40 Quetzali). Wdrapałem się tam (jak się potem okazało trochę nielegalnie) również na dach, z którego mogłem podziwiać wspaniałe widoki na miasto i otaczające je wulkany. Potem wróciłem jeszcze na trochę do głównego placu, a potem już do hotelu. Po ostatecznym wykwaterowaniu i zapakowaniu się do autokaru po 11-stej ruszyliśmy w dalszą drogę. O 12:20 dotarliśmy do głównego placu Gwatemala City (obecnej stolicy Gwatemali). Tam wysiedliśmy z autokaru na krótkie zwiedzanie. Weszliśmy do stojącej przy placu katedry, z zewnątrz obejrzeliśmy inne stojące przy placu gmachy, w tym Pałac Prezydencki. Po powrocie do autokaru przejechaliśmy jeszcze główną ulicą miasta oglądając przez okna różne budynki i budowle. Potem ruszyliśmy już na lotnisko, do którego dotarliśmy ok. 13:20. Tam znowu musieliśmy wypełnić karty wyjazdowe i przejść stosowne kontrole. Wg planu nasz wylot miał nastąpić o 15:55, faktycznie nastąpił kilka minut później. Lecieliśmy samolotem Airbus A320 należącym do meksykańskich tanich linii lotniczych Interjet. Mimo, że linie tanie, to w samolocie było całkiem wygodnie, a limit bagażu głównego wynosiła aż 25 kg. W cenie lotu były też napoje (w tym alkoholowe) i chipsy. Na wysuwanych z sufitu kabiny pokładowej ekranach mogliśmy obejrzeć transmisje startu i lądowania, a podczas lotu m.in. zabawne filmiki z cyklu „ukryta kamera”. O 17:51 wylądowaliśmy na lotnisku w Mexico City (miasto jest położone na wysokości 2240 m n.p.m., a otaczają je liczne pasma górskie). Tam długo czekaliśmy na odbiór bagażu. Oczywiście znowu musieliśmy oddawać wypełnione formularze imigracyjne i celne. Niektórzy dodatkowo mieli na lotnisku szczegółową kontrolę zawartości pokoju. Ja tego na lotnisku w Mexico City uniknąłem, ale jak potem stwierdziłem w hotelu zawartość mojej walizka też została wcześniej przerzucona (prawdopodobnie jeszcze na lotnisku w Gwatemala City) przez celników, tyle, że bez mojego udziału. Ostatecznie dopiero o 19:39 wyruszyliśmy autokarem do hotelu „Fontan”, który był miejscem naszego zakwaterowania w Mexico City. Dotarliśmy do niego ok. 20-stej. Mniej więcej w tym samym czasie dotarła do hotelu również inna ponad 40-osobowa grupa z Rainbow, co znacznie wydłużyło proces załatwiania formalności związanych z zakwaterowaniem, jak również wyładowywanie bagaży. W związku z powyższym jeszcze przed zakwaterowaniem pokoju udałem się na kolację do hotelowej restauracji, usytuowanej na 10-tym piętrze. Przez przeszklone szyby restauracji można było podziwiać widoki na miasto. Potem udałem się już do mojego hotelowego pokoju na odpoczynek. Niektórzy uczestnicy wybrali się jeszcze tego wieczoru na wycieczkę fakultatywną (w cenie 40 USD) na Plac Garibaldi. Ja byłem na niej już przy okazji przy okazji poprzedniej wizyty w Meksyku, więc tym razem z tego zrezygnowałem.
Dokumentację fotograficzną zacznę od porannych zdjęć z hotelu