Lordowski w krainie deszczowców - Islandia na w(l)odzie

Piwko okazuje się w cenie 30 zł za puszkę 0,33, więc tylko wymieniamy kasę i ruszamy w drogę. Przejeźdżamy góry ALMANNASKARD we Wschodnich Fiordach – jedne z najstarszych obszarów geologicznych na ziemi, gdzie można podziwiać twory skalne sprzed 20 mln lat i rzadkie okazy reniferów (mamy pecha, bo nie widzimy żadnych rogaczy

po drodze odwiedzamy Djúpivogur, w którym można tankujemy. Miasto ma około 400 mieszkańców - jest małe i urocze. Idealnie wpisuje się w wyobrażenia o typowym islandzkim miasteczku. Czerwony, drewniany budynek o nazwie Langabúð jest jednym z najstarszych na wyspie i pochodzi z 1850 roku (a część nawet z końca XVIII w.).

Zjeźdżamy na drogę 939 - przełęcz Oxi. Droga jest trudna i bardzo kręta, ale widoki zapierają dech w piersiach. Moja córcia na odcinku 40 km naliczyła ponad 100 różnych wodospadów. 

w tym miejscu zrobiliśmy sobie przerwę i porzucaliśmy się śnieżkami

po dobrej godzice dobijamy do głównej drogi numer 1 i kierujmy się na północ. 

W planach mamy dwugodzinny trek do wodospadu - Hengifoss, który jest trzecim pod względem wysokości wodospadem Islandii, spada z bazaltowej ściany (118 m), poziomo ubarwionej na czerwono warstwami gliny. Wszelkie nasze plany krzyżuje deszcz, który pada dosyć mocno i równo...objeżdżamy zatem jezioro Lagarfljót i podążamy do naszej noclegowni w Egilsstadir - Guesthousu Sara. Cena 18555 ISK. W miasteczku tym znajduje się market Bonus, gdzie robimy zakupy na kolejne trzy dni.

Mając sporo czasu, postanawiamy wyskoczyć do oddalonego od naszej miejscowości o 26 km urokliwego miasteczka Seyðisfjörður. Wyróżnia się ono tym, że przyjezdnych jest mniej od miejscowych, a widoki po drodze zapierają dech w piersiach. Musimy przedrzeć się przez góry, na poboczach leży sporo śniegu, temperatura spada gwałtownie do +3 ˚ a my cały czas pniemy się coraz to wyżej i wyżej...

na szczycie takie widoczki

i zjeżdżamy na dół w kierunku miasteczka Seyðisfjörður. Po drodze jeszcze zatrzymujemy się przy wodospadach Mulafoss i Gufufoss.

Zapraszam na spacer po miasteczku, które założone zostało w 1848 roku i wiele domów w oryginale pochodzi z tamtego okresu.

Makono.. u nas na jesieni czy w zimie jest przecież chłodniej

Huragan... też tak uważam, że pogoda nie straszna, jak ma się odpowiedni strój na sobie *smile*.

Młoda fotografuje jeszcze kaczuszki..

i wracamy z powrotem tą samą drogą, przbijajac się przez gęste chmurzyska, do naszej norki w Egilsstadir.

Nazajutrz czeka nas długa, jak na nasze warunki podróży po Islandii, trasa i w zalezności od jazdy albo uda nam się wyskoczyć po południu na wieloryby, albo atrakcję tę przełożymy na ranek dnia następnego.

trasa na dzień 29 czerwca.

Wyjeżdżamy z samego rana, mając w planach zdobycie tylko tych najważniejszych punktów zaznaczonych na mapie, jednak już po przejechaniu kilkunastu kilometrów widzimy bardzo malowniczy wodospad... statyw, kadrowanie.... zawsze to chwilę trwa

 Widzimy wreszcie słońce, które nieśmiało  zaczyna przebijać się przez chmury... kilka zdjęć z trasy, która wcześniej wyglądała pewnie bardzo dobnie, ale przez wszechogarniające nas chmury, niewiele mogliśmy zobaczyć.

zdjęcia robione podczas jazdy, w jednej ręce kierownica, w drugiej aparat

tu już droga szutrowa... podążamy w kierunku wodospadu Dettifoss