jeszcze tylko wspomnę, że za wstęp do tego kościółka nie pobiera się żadnych opłat, ale przy wejsciu stoi puszka na datki "co łaska" , bowiem obiekt ten utrzymuje się wyłącznie z datków turystów!
a nasza "łaska" była dość wymierna - i do okoliczności i możliwości zwiedzania "w luksusie" bez współoglądajacych w dodatku z foceniem włącznie!
o tutaj zaraz przy drzwiach stała ta puszka, ale jakoś nie weszła mi w obiektyw, bo zainteresowały mnie bardziej same drzwi wejściowe, które mają chyba z 500 lat!
Piękne fotki z przepięknych Pienin. Kilka lat temu też mieliśmy okazję zwiedzać te okolice i znalazłem w Twojej relacji wiele znajomych miejsc. A tłum nad Morskim Okiem masakryczny. Mimo wszystko, latem w innych regionach kraju ludzie bardziej przestrzegali reguł sanitarnych... Pozdrawiam.
po zwiedzaniu tych kościółków wrócilismy do pensjonatu na jakis obiadek;
Nad zalewem czorsztyńskim, jak widzieliście na fotkach - popadało i zrobiło się jakoś tak nieprzyjemnie pochmurnie, a 25 km dalej w naszej Szczawnicy - wjeżdżamy- a tu świeci piękne słonko! no ta pogoda, to płata figle co kilka kilometrów! ; po obiadku nie bardzo jest sens gdzies juz sie wybierac na dłużej, bo wiadomo... październik, dni juz krótkie, ale mamy jeszcze ponad 2 godziny dnia więc wyciagam Małża na spacer po Szczawnicy, na co jakoś nie było dotąd czasu.... ; idziemy więc na spacer po naszym kurorcie!
przed nami Willa "Englender" od nazwiska ostatnich przedwojennych właścicieli ; to dość charakterystyczny budynek położony w samym centrum Szczawnicy u zbiegu ulic Zdrojowej i Szalaya. Drewniany budynek z zewnętrznymi zadaszonymi balustradami balkonowymi i charakterystyczną niewielką wieżyczką został wzniesiony w XIX wieku. Początkowo nosił nazwę "Pod Dębem" ; dopiero póxniej przybrała nazwę nazwiska właścicieli.
to tutaj właśnie przed tą Willa stoi słynna szczawnicka Wiewiórka
kwiatowy zegar słoneczny przy ul .Zdrojowej jeszcze kwitnie, mimo pory roku...
piękna drewniana willa "Pokusa" nawiązująca stylem do XIX wiecznej zabudowy Szczawnicy. Znajduje się w centrum miasta, przy głównym deptaku, otoczona parkiem zdrojowym, w bezpośrednim sąsiedztwie Zakładu Przyrodoleczniczego i pijalni wód mineralnych.
przed frontem "Pokusy" stoi pomnik Sienkiewicza, który odwiedzał szczawnicę trzykrotnie ; pierwszy raz jeszcze jako student, który był tu kilka tygodni pracujac jako guwerner młodych książąt Woronieckich, drugi raz był tu 10 lat później już jako znany dziennikarz i publicysta, gdzie poznał swoją przyszła żonę Marię, ostatni raz był tu w 1909 roku juz jako znany noblista a przybył tu wraz ze swoją córką ratując w uzdrowisku zdrowie swojej córki Jadzi chorujacej na gruźlicę;
ciekawostką jest, że postać pisarza na pomniku ma 2 metry wysokości, a wiadomym jest, że Henryk nie należał do typu mężczyzny "chłop jak dąb"! bo w naturze miał zaledwie 154 cm wzrostu!
na tyłach "Pokusy" na wzgórzu stoi kolejna piękna drewniana willa, to Książkawiarnia "Och Lala"
dalej idąc ulicą Zdrojową mijamy niezwykle piękną w architekturze starą willę "Bożydar".;
Ta drewniana willa została zbudowana około 1870 roku przez rodzinę Wejersów ze Słowacji; po wojnie mieściło się tutaj sanatorium.; niestety wciąż nie wyjaśnione prawo właśności doprowadziło tą piekną willę nieomalże do kompletnej ruiny! szkoda ogromna...., że taka perełka niszczeje...;
dodam ciekawostę, że później zmieniono jej nazwę na "Boży Dar" co kompletnie zmieniło znaczenie nazwy...
mijamy piękne wachlarzowe schody do Inhalatorium
urocza "koronkowa" budowla to Zdrój Magdalena
wspomne tylko, że spacer najbardziej znaą ulica spacerową w szczawnicy odbywał się również w zasadzie w totalnych pustkach!
poszliśmy dalej do Placu Dietla, ale tylko na chwilę.... bo Małża coś "przyparło" , więc wrócił w te pędy do Pensjonatu, a ja poszłam jeszcze do Parku Dolnego i wróciłam dopiero o zmroku...
ale na słynny Plac Dietla zaproszę Was więc innego dnia...., bo to miejsce doprawdy warte jest poświęcenia dłuższego wpisu
Park Dolny w Szczawnicy znajduje się u podnóża góry Bryjarki; został utworzony w latach 1861–1868. Jego powstanie związane było z planami zagospodarowania znajdujących się tu źródeł
Warta uwagi jest tzw. Hydropatia - to drewniany budynek w stylu szwajcarskim, będący głównym ośrodkiem wodoloczenictwa dr Kołączkowskiego (obecnie nosi imię Maria).
trzeba tu jednak bacznie spoglądac pod nogi..... bo można nieopatrznie wdepnąć na.....
sztuczna grota z 1890 roku sławiąca Mikołaja Zyblikiewicza (swego czasu prezydent Krakowa, marszałek i miłośnik Szczawnicy)
W parku rośnie przeciekawe drzewo! no dosłownie nie mogłam się napatrzeć!
to tzw " Lipa Dziewięciopienna" , choć z bliska naliczyłam tych pni 11!
owa 9-pienna lipa rośnie w sasiedztwie ładnej, tzw Altanki Muzycznej
Asiu, Szczawnica przez te wszystkie lata bardzo wypiękniała! i naprawdę bardzo dużo wyremontowano a inwestor znalazł się nie jeden!
(te wille, które wciąz "straszą" ( jak pokazana wczesniej "Boży Dar") to nie z braku inwestora, tylko tak jak napisałam wcześniej: jest niejasny status prawny! czasami spadkobiercy nie mogą się dogadać, albo trwają w sądach jakieś spory własnościowe.... i to latami , a takie rzeczy zawsze wstrzymują inwestycje!
kolejna cudna willa i to z historią, to słynna szczawnicka "Marta"
mieścił się tu niegdys bardzo modny dom wypoczynkowy ; willa powstała w 1876 roku; willa ta "od zawsze" była miejscem spotkań artystów, aktorów i świata sztuki; To w jej salonach zbierała się cała artystyczna bohema i śmietanka towarzyska skupiona wokół znakomitych nazwisk, takich : jak Ada Sari, Witkacy, Lena Żelichowska i mnóstwo innych ..... W latach późniejszych [w czasach PRL-u] przewinęła się przez „Martę” cała plejada artystów scen warszawskich i innych, śpiewaków operowych, pisarzy i dziennikarzy, którzy przybywali tu pod pretekstem reperowania zdrowia- ale głównie w celach towarzyskich, bowiem imprezy tamtych lat - przeszły tu do historii! Po dziś dzień czuć w "Marcie" ducha dawnych spotkań całej tej "śmietanki"
na ścianie willi- wisi taka tablica:
w czasach XIX wieku willa „Marta” była domem wypoczynkowym doktora Józefa Kołączkowskiego, który powstał tu w latach 1886 -1888 i jego żony Marty, stąd nazwa willi - od imienia małżonki znanego tu wówczas lekarza.
( he he... szyld niczym ta rzeźba od Nel z Saskiej Kępy! )
z boku "Marty" - w dawnej sali jadalnej ulokowała się dziś restauracja-kawiarnia o nazwie , a jakże by inaczej! - "Bohema"!
to właśnie tutaj spotykała sie cała artystyczna śmietanka towarzyska!
i dalej po Szczawnicy....
to tutaj najczęściej zaopatrywaliśmy się w napoje chmielowe , które z racji "tych chorych czasów" wypijane były nie w ogródklach piwnych, tylko na pensjonatowym balkonie
idę sobie....aż tu nagle wychynął zza winkla taki Janosik!
jak Janosik zionął - to niczym Smok Wawelski!
przysunął mi się do ucha i rzecze, a raczej zionie tym ogniem! : - Kierowniczko Kochanaaaa, tttdaaaajcie pfpfiątala Janosiiiikowi na flaseckę!
patrząc na tego Harnasia, wiedziałam, że on juz na dziś ma dość! , ale 2 zyla mu dałam!
idąc dalej juz wracam do pensjonatu....
mijam po drodze jeszcze "Temidę" - to kolejny przykład mocnego zaniedbania, choć tutaj nie brak właściciela, bo Temida wciąz hula i gości przyjmuje, ale nadgryzienie zębem czasu i łuszczącą się farbą widac z daleka.... szkoda, bo niekonserwowane drewno szybko sie zniszczy....
a dalej Zamek dla Kotów, he..he...
he he,.... oczywiście nazwa tego miejsca nie ma żadnego związku z kotkami , bo termin "koci zamek" wywodzi od słowa kocz lub kotczy, co oznaczało dawniej wóz, od koczenia czyli od toczenia się; w języku węgierskim słowo "kocsi" (wymawiać: koczi) oznacza wóz, zaś w języku czeskim "kočá" – to kareta, a "koči" – woźnica. Stąd "Koczy Zamek" – to po prostu umocnienie polowe, fortyfikacja utworzona z wozów ;
to tylko tak na maryginesie, jako ciekawostka jakby ktoś pomyślał, że może tam mozna znaleźć takie klimaty jak w "Miau Cafe" w Warszawie czy w "Kociej Kawiarni" w Krakowie
W sumie, to nie wiem czy ta kawiarnia Bohema, to nie jest ta sama co w Świeradowie i Wrocławiu... Kelnerka na pewno mi mówiła, że są gdzieś jeszcze, ale Szczawnica jest daleko i logo trochę inne. Pewnie zbieżność nazw
jeszcze tylko wspomnę, że za wstęp do tego kościółka nie pobiera się żadnych opłat, ale przy wejsciu stoi puszka na datki "co łaska" , bowiem obiekt ten utrzymuje się wyłącznie z datków turystów!
a nasza "łaska" była dość wymierna
- i do okoliczności i możliwości zwiedzania "w luksusie" bez współoglądajacych w dodatku z foceniem włącznie!
o tutaj zaraz przy drzwiach stała ta puszka, ale jakoś nie weszła mi w obiektyw, bo zainteresowały mnie bardziej same drzwi wejściowe, które mają chyba z 500 lat!
Piea
Piękne fotki z przepięknych Pienin. Kilka lat temu też mieliśmy okazję zwiedzać te okolice i znalazłem w Twojej relacji wiele znajomych miejsc. A tłum nad Morskim Okiem masakryczny. Mimo wszystko, latem w innych regionach kraju ludzie bardziej przestrzegali reguł sanitarnych... Pozdrawiam.
fajnie,że Wam się udało zobaczyć wnętrze kościólka
Przyszłość to marzenia, przeszłośc to wspomnienia
po zwiedzaniu tych kościółków wrócilismy do pensjonatu na jakis obiadek;
Nad zalewem czorsztyńskim, jak widzieliście na fotkach - popadało i zrobiło się jakoś tak nieprzyjemnie pochmurnie, a 25 km dalej w naszej Szczawnicy - wjeżdżamy- a tu świeci piękne słonko! no ta pogoda, to płata figle co kilka kilometrów!
; po obiadku nie bardzo jest sens gdzies juz sie wybierac na dłużej, bo wiadomo... październik, dni juz krótkie, ale mamy jeszcze ponad 2 godziny dnia więc wyciagam Małża na spacer po Szczawnicy, na co jakoś nie było dotąd czasu.... ; idziemy więc na spacer po naszym kurorcie!
przed nami Willa "Englender" od nazwiska ostatnich przedwojennych właścicieli ; to dość charakterystyczny budynek położony w samym centrum Szczawnicy u zbiegu ulic Zdrojowej i Szalaya. Drewniany budynek z zewnętrznymi zadaszonymi balustradami balkonowymi i charakterystyczną niewielką wieżyczką został wzniesiony w XIX wieku. Początkowo nosił nazwę "Pod Dębem" ; dopiero póxniej przybrała nazwę nazwiska właścicieli.
to tutaj właśnie przed tą Willa stoi słynna szczawnicka Wiewiórka
kwiatowy zegar słoneczny przy ul .Zdrojowej jeszcze kwitnie, mimo pory roku...
piękna drewniana willa "Pokusa" nawiązująca stylem do XIX wiecznej zabudowy Szczawnicy. Znajduje się w centrum miasta, przy głównym deptaku, otoczona parkiem zdrojowym, w bezpośrednim sąsiedztwie Zakładu Przyrodoleczniczego i pijalni wód mineralnych.
przed frontem "Pokusy" stoi pomnik Sienkiewicza, który odwiedzał szczawnicę trzykrotnie ; pierwszy raz jeszcze jako student, który był tu kilka tygodni pracujac jako guwerner młodych książąt Woronieckich, drugi raz był tu 10 lat później już jako znany dziennikarz i publicysta, gdzie poznał swoją przyszła żonę Marię, ostatni raz był tu w 1909 roku juz jako znany noblista a przybył tu wraz ze swoją córką ratując w uzdrowisku zdrowie swojej córki Jadzi chorujacej na gruźlicę;
ciekawostką jest, że postać pisarza na pomniku ma 2 metry wysokości, a wiadomym jest, że Henryk nie należał do typu mężczyzny "chłop jak dąb"! bo w naturze miał zaledwie 154 cm wzrostu!
na tyłach "Pokusy" na wzgórzu stoi kolejna piękna drewniana willa, to Książkawiarnia "Och Lala"
dalej idąc ulicą Zdrojową mijamy niezwykle piękną w architekturze starą willę "Bożydar".;
Ta drewniana willa została zbudowana około 1870 roku przez rodzinę Wejersów ze Słowacji; po wojnie mieściło się tutaj sanatorium.; niestety wciąż nie wyjaśnione prawo właśności doprowadziło tą piekną willę nieomalże do kompletnej ruiny! szkoda ogromna...., że taka perełka niszczeje...;
dodam ciekawostę, że później zmieniono jej nazwę na "Boży Dar" co kompletnie zmieniło znaczenie nazwy...
mijamy piękne wachlarzowe schody do Inhalatorium
urocza "koronkowa" budowla to Zdrój Magdalena
wspomne tylko, że spacer najbardziej znaą ulica spacerową w szczawnicy odbywał się również w zasadzie w totalnych pustkach!
poszliśmy dalej do Placu Dietla, ale tylko na chwilę.... bo Małża coś "przyparło"
, więc wrócił w te pędy do Pensjonatu, a ja poszłam jeszcze do Parku Dolnego i wróciłam dopiero o zmroku...
ale na słynny Plac Dietla zaproszę Was więc innego dnia...., bo to miejsce doprawdy warte jest poświęcenia dłuższego wpisu
Park Dolny w Szczawnicy znajduje się u podnóża góry Bryjarki; został utworzony w latach 1861–1868. Jego powstanie związane było z planami zagospodarowania znajdujących się tu źródeł
Warta uwagi jest tzw. Hydropatia - to drewniany budynek w stylu szwajcarskim, będący głównym ośrodkiem wodoloczenictwa dr Kołączkowskiego (obecnie nosi imię Maria).
trzeba tu jednak bacznie spoglądac pod nogi..... bo można nieopatrznie wdepnąć na.....
sztuczna grota z 1890 roku sławiąca Mikołaja Zyblikiewicza (swego czasu prezydent Krakowa, marszałek i miłośnik Szczawnicy)
W parku rośnie przeciekawe drzewo!
no dosłownie nie mogłam się napatrzeć!
to tzw " Lipa Dziewięciopienna" , choć z bliska naliczyłam tych pni 11!
owa 9-pienna lipa rośnie w sasiedztwie ładnej, tzw Altanki Muzycznej
Piea
Piękne te stare wille. Lipa niesamowita
Nie widziałam, że Sienkiewicz był taki nizutki , niespodzianka dla mnie...
No trip no life
Piękne te budynki, ale przydałby się inwestor, aby je odnowić. Kiedyś potrafili budować , i to ze smakiem.
Taaa, drzwi , które maja 500 lat i jeszcze służą.. a teraz asfaltowe drogi nie moga przeżyc jednego sezonu, bo dziury sie robią..
No trip no life
Nel, Asia
Asiu, Szczawnica przez te wszystkie lata bardzo wypiękniała! i naprawdę bardzo dużo wyremontowano a inwestor znalazł się nie jeden!
(te wille, które wciąz "straszą" ( jak pokazana wczesniej "Boży Dar") to nie z braku inwestora, tylko tak jak napisałam wcześniej: jest niejasny status prawny! czasami spadkobiercy nie mogą się dogadać, albo trwają w sądach jakieś spory własnościowe.... i to latami , a takie rzeczy zawsze wstrzymują inwestycje!
Piea
dalszy ciąg tego spaceru trwa....
kolejna cudna willa i to z historią, to słynna szczawnicka "Marta"
mieścił się tu niegdys bardzo modny dom wypoczynkowy ; willa powstała w 1876 roku; willa ta "od zawsze" była miejscem spotkań artystów, aktorów i świata sztuki; To w jej salonach zbierała się cała artystyczna bohema i śmietanka towarzyska skupiona wokół znakomitych nazwisk, takich : jak Ada Sari, Witkacy, Lena Żelichowska i mnóstwo innych ..... W latach późniejszych [w czasach PRL-u] przewinęła się przez „Martę” cała plejada artystów scen warszawskich i innych, śpiewaków operowych, pisarzy i dziennikarzy, którzy przybywali tu pod pretekstem reperowania zdrowia- ale głównie w celach towarzyskich, bowiem imprezy tamtych lat - przeszły tu do historii! Po dziś dzień czuć w "Marcie" ducha dawnych spotkań całej tej "śmietanki"
na ścianie willi- wisi taka tablica:
w czasach XIX wieku willa „Marta” była domem wypoczynkowym doktora Józefa Kołączkowskiego, który powstał tu w latach 1886 -1888 i jego żony Marty, stąd nazwa willi - od imienia małżonki znanego tu wówczas lekarza.
( he he... szyld niczym ta rzeźba od Nel z Saskiej Kępy!
)
z boku "Marty" - w dawnej sali jadalnej ulokowała się dziś restauracja-kawiarnia o nazwie , a jakże by inaczej! - "Bohema"!
to właśnie tutaj spotykała sie cała artystyczna śmietanka towarzyska!
i dalej po Szczawnicy....
to tutaj najczęściej zaopatrywaliśmy się w napoje chmielowe
, które z racji "tych chorych czasów" wypijane były nie w ogródklach piwnych, tylko na pensjonatowym balkonie 
idę sobie....aż tu nagle wychynął zza winkla taki Janosik!
jak Janosik zionął - to niczym Smok Wawelski!
przysunął mi się do ucha i rzecze, a raczej zionie tym ogniem! : - Kierowniczko Kochanaaaa, tttdaaaajcie pfpfiątala Janosiiiikowi na flaseckę!
patrząc na tego Harnasia, wiedziałam, że on juz na dziś ma dość!
, ale 2 zyla mu dałam! 
idąc dalej juz wracam do pensjonatu....
mijam po drodze jeszcze "Temidę" - to kolejny przykład mocnego zaniedbania, choć tutaj nie brak właściciela, bo Temida wciąz hula i gości przyjmuje, ale nadgryzienie zębem czasu i łuszczącą się farbą widac z daleka.... szkoda, bo niekonserwowane drewno szybko sie zniszczy....
a dalej Zamek dla Kotów, he..he...
he he,.... oczywiście nazwa tego miejsca nie ma żadnego związku z kotkami
, bo termin "koci zamek" wywodzi od słowa kocz lub kotczy, co oznaczało dawniej wóz, od koczenia czyli od toczenia się; w języku węgierskim słowo "kocsi" (wymawiać: koczi) oznacza wóz, zaś w języku czeskim "kočá" – to kareta, a "koči" – woźnica. Stąd "Koczy Zamek" – to po prostu umocnienie polowe, fortyfikacja utworzona z wozów ;
to tylko tak na maryginesie, jako ciekawostka jakby ktoś pomyślał, że może tam mozna znaleźć takie klimaty jak w "Miau Cafe" w Warszawie czy w "Kociej Kawiarni" w Krakowie
Piea
W sumie, to nie wiem czy ta kawiarnia Bohema, to nie jest ta sama co w Świeradowie i Wrocławiu... Kelnerka na pewno mi mówiła, że są gdzieś jeszcze, ale Szczawnica jest daleko i logo trochę inne. Pewnie zbieżność nazw