ależ urocze te miasteczka !! można by łazić i łazić robiąc sobie stopy na degustacje winka
Nel, i tak właśnie było.... łaziłyśmy i łaziłyśmy.... od winnicy do winstuba i odwrotnie - tu winko, tam winko....wszędzie winko
Dzisiaj pogadamy nieco o alzackich kulinariach ....
Kuchnia alzacka generalnie jest bardzo kaloryczna! - pełna pieczonego mięsiwa, kiełbach, kiszonej kapusty, śmietany, cebuli, genialnych francuskich serów i cholesterolu!
To kuchnia ciężka, jakby powiedział dietetyk: ciężkostrawna i bardzo niezdrowa ale tym samym bardzo, bardzo smaczna!!!
Oczywiście celowo Wam to trochę „podkolorowałam”, bo aż tak źle to nie jest, ale faktycznie smaki i zapachy alzackiej kuchni są niezwykle aromatyczne i niestety wysoko kaloryczne.
Absolutnym specjałem alzackiej kuchni jest kopiec specjalnie kiszonej kapusty gotowanej w wytrawnym winie, który po uformowaniu na talerzu okłada się różnymi gatunkami pieczonych mięsiw i kiełbasek. To danie to słynny alzacki CHOUCROUTE - (wymawiać należy mniej więcej szukrut) a mnóstwo w tym szynki wieprzowej, boczku, kiełbasy, cebuli, przypraw z jałowcem na czele ; rzecz to piekielnie kaloryczna, diabelsko niezdrowa i nieziemsko smaczna
(w tamtym czasie jeszcze nie za często fotografowałam jedzenie na talerzu, więc zaczerpnę foto poglądowe z zasobów sieciowych):
oto alzacki choucroute:
oczywiscie istnieją rózne modyfikacje szukruta, np. z kaczką, gęsiną, z golonką, z rybami a nawet owocami morza, ale najbardziej popularna jest tu wieprzowina; czyli króluje świnka
Kolejnym rarytasem alzackiej kuchni są przeróżne modyfikacje i wersje Tarte Flambeé - to absolutna rozkosz dla podniebienia, której nie żałowałyśmy tu sobie ani trochę. Tartę Flambeé piecze się z cienkiego drożdżowego ciasta na kamieniu w piecach chlebowych lub nowoczesnych piekarnikach (takich do 360 °C);
Tarta wyglądem nieco przypomina pizzę, ale to taka jej daleka kuzynka, bo jest zapiekana na znacznie cieńszym i delikatniejszym cieście. Podstawowa wersja tarty to posmarowanie wierzchu placka serkiem typu fromage lekko rozcieńczonym najlepiej z gęstą śmietaną z dodatkiem soli, pieprzu, ziół prowansalskich i świeżo zmielonego kminku i zapiekanie z drobno posiekanym przesmażonym boczkiem z blanszowanymi krążkami cebulki no i rzecz najważniejsza i nieodzowna w tarcie Flambee: z duża ilość alzackiego, śmierdzącego sera munster! (można oczywiście użyć wszelkich innych serów , ale najlepszy jest munster ze słynną pomarańczową skórką), mniam .
Możecie mi wierzyć na słowo - to jest niebo w gębie i gęba w niebie!
nasza jedna z kilku pożartych w Alzacji tart Flambee:
nasza babska ekipa po konsumpcji przy kawce... ( jedna robi zdjecie, druga buszuje chyba gdzieś po toalecie , a trzy się ujawniły
Alzatczycy wcinają też Baeckeoffe - to rodzaj ziemniaczanej zapiekanki serwowanej z czterema rodzajami marynowanych mięs posypanych ziołam, czasem z dodatkiem różnych warzyw.
Na deser obowiązkowo należy zjeść Kugelhopf - czyli babkę drożdżową z rodzynkami serwowaną tu często z gęstym sosem waniliowym lub wyśmienity krem Brulee - pychota dla wszystkich łasuchów świata!
Generalnie mieszkańcy Alzacji jedzą zupełnie inaczej niż Francuzi z innych części kraju np. z Paryża czy Prowansji, którzy zajadają się głównie pomidorami, oliwkami, serami, sałatą i kiełkami ; tutaj kuchnia jest kaloryczna,tak jak pisałam wcześniej - ciężka , bardzo sycąca i „bardzo niezdrowa” ; kulinarnie Alzacji zdecydowanie bliżej jest do bawarskich golonek niż francuskich ślimaków i pieczonych żabek ale jest naprawdę smacznie....
to co? najedzeni?
( to teraz krótka drzemka z pełnym brzuszkiem ...*on_the_quiet2* i później będziemy zwiedzać dalej...)
Ach, uwielbiam to niezdrowe jedzonko. Kiedyś (około 30 lat temu) , będąc u mojej przyjaciółki koło Baden Baden, zabrali nas do Francji na jakiś taki rodzaj pizzy z boczkiem , pamiętam że pyszne i oryginalne jedzonko było. Może kiedyś odwiedzimy te piękne, pokazywane przez Ciebie miasteczka.
Piea, ależ tu jedzonka pysznego zaserwowałaś. Mi ta cięzka, niezdrowa i kaloryczna kuchnia bardzo pasuje. No może nie na co dzień, ale tak popróbowac to bardzo chętnie. Szczególnie te ziemniaczki z mięskiem i ziołami do mnie przemówlły. I oczywiście babka z sosem waniliowym. Ciekawe czy sos na ciepło ?
Asia, Darek, Nel - do mnie też zdecydowanie przemawia ta kuchnia , chociaż tak od czasu do czasu, bo na codzień wole wersje śródziemnomorską, najbardziej grecką! kocham ryby, owoce morza, musaki, souvlaki, oliwki , wszelkie sery.... ;
Nel, tak , zapiekanka Baeckeoffe - to fajne, proste jedzonko, które wszyscy z pewnością nie raz jedliscie czy osobiscie piekliście ( nie wiedząc, że to się nazywa w alzackiej wersji Baeckeoffe); ja po powrocie stamtąd często serwuję coś takiego w domu - w różnych wersjach...
taka podstawowa wychodzi mi taka: (piekę ja bezpośrednio na piekarnikowej szklanej blasze):
albo w wersji zmodyfikowanej ( z dodatkiem sosu jak do musaki: jajko+smietana z zapieczone wszystko razem w piekarniku) + wiecej warzywek typu:papryka, cukinia, czasami bakłażan + oprócz ziół sporo świeżej zieleninki) - taka opcja jest jeszcze lepsza i fajnie równoważy i łagodzi mięsiwo i boczuś ;
o taką zrobiłam kilka dni temu:
na obiadek wystarczająco; robi sie szybko i jest to naprawdę pyszota! + deserek: prosty 2 smakowy budyń+jogurt+owocki i jakieś orzeszki, np. migdałowe płatki i voila!
oj, można się tym "nafutrować" że aż brzuch puchnie!, he..he.. , mój Małż uwielbia te moje budyniowe desery....
to smacznego wszystkim! i ciekawych inspiracji alzacką relacją - w kuchni Życzę!
Po tych wszystkich jedzonkach - wróćmy jeszcze na chwilkę do Riquewihr...
ciekawe budynki, kamieniczki; tutaj Poczta jak z pocztówki...
kolejna "bajkowa" winiarnia tuż obok słynnego Maison Zimmer z 1686 roku
Fasada tego domu jest jedną z najbardziej ozdobnych w Riquewihr; posiada kilka malowniczych dziedzińców; obecnie Mansion Zimmer ma siedzibę lokalny producent wina.
niedaleko kolejny ciekawy budyneczek mieszczący Muzeum Hansi
jak ktoś jeszcze głodny - to są tu oczywiście sklepiki ze smakowitymi wyrobami lokalnych producentów
teraz chwilowa zmiana „widoków” - z szachulcowych, barwnych miasteczek na wielkie, warowne zamczysko które góruje niedaleko miasteczka Orschwiller położone wysoko na pięknym, ponad 750-metrowym wzgórzu z roztaczającymi się stąd panoramami na Wogezy i niemiecki Schwarzwald. W Alzacji znajdziemy całkiem sporo róznych zamków i zameczków, jak to we Francji.... choć tutaj nie ma ani Loary ani takich zamków jak tam, ale na tutejszym szlaku winnym jest ich tu ponad 200....; my wybieramy to najwieksze alzackie zamczysko
i zmierzamy do Haut Koenigsburg.
Zamek ten jest wymieniany jako stały punkt atrakcji turystycznych na trasie tego regionu i z pewnością wart jest obejrzenia go z bliska...
To potężne zamczysko zbudowane jest na szczycie góry z efektownego, czerwonego piaskowca, podobnie jak strasburska katedra.
Forteca ta została zbudowana w XII w. dla Fryderyka I Barbarossy. Sale zamkowe mieszczą ciekawe ekspozycje zbroi rycerskich, broni, halabardy, jest tu też kolekcja potężnych armat. Zamkowe komnaty wyposażone są w piękne meble, piece kaflowe, trofea myśliwskie a ściany zamkowych komnat ozdobione są malowidłami.
Haut Koenigsburg został w zasadzie całkowicie zniszczony a z ruin i zgliszczy podniesiono go dopiero na polecenie Wilhelma II, ostatniego cesarza Niemiec. Była to ponoć kwestia czysto prestiżowa.
na zwiedzanie wnętrz tego Zamczyska, zaproszę Was w kolejnym odcinku alzackich opowieści ....
dzisiaj pobuszuję z Wami po wnętrzach tego zamczyska...
przy wejściu stoi makieta - jak zamek wyglądał przez jego odbudową...
wchodzimy dalej...
Wnętrza tego zamku są dość mroczne – jak to w takich zamczyskach, a jeszcze dodatkowo potęgowane przez ciemne meble i małe, wąskie, zamkowe okna; ale możemy tu popodziwiać rożne elementy muzealne, m.in. kolekcję zbroi w Sali Rycerskiej, poroża i inne trofea myśliwskie, kolekcję pięknych kaflowych pieców, różnych armat, itd… ;
Pisałam Wam już , że oryginalny zamek, który stał tu pierwszy pochodził z XII wieku, a ten tu obecny niewiele ma wspólnego z tym pierwotnym; bowiem obecna rekonstrukcja nie jest wierną kopią tego, który tu był , ale trzeba wiedzieć, że te mury, które właśnie zwiedzamy mają niewiele ponad 100 lat i są tylko wyobrażeniem o tym jak ten średniowieczny zamek mógł wyglądać.
zamkowa kaplica
Władze pruskie za czasów ostatniego cesarza Wilhelma II zakończyły odbudowę tego zamku w 1908 roku; starano się zrobić to naprawdę solidnie, co możemy zobaczyć na miejscu – że udało się naprawdę znakomicie, zadbano o detale i nawet sztucznie zamek „postarzono”, żeby wyglądał bardziej naturalnie…. ; ale ciekawe czy Niemcy zdecydowaliby się na jego odbudowę, gdyby wiedzieli, że zaledwie 10 lat później (zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego) zamek ten wróci we francuskie ręce?
Taka mała ciekawostka: w murach tego zamku kręcone były sceny do francuskiej produkcji filmowej z 1937 roku "Les Grandes Illusions" ( w polskiej wersji: „Towarzysze Broni”) w reżyserii Jeana Renoir’a , a w którym główną rolę zagrał Jean Gabin.
jednak znacznie bardziej od zamkowych mrocznych komnat - zachwycają widoki jakie roztaczają się z górnych partii zamku
na górze przy wiezy znajduje sie kolekcja armat, stoją tu rózne działa, halabardy, itd...
a ja wciąż zachwycam sie widokami z zamku...
i wychodzimy...
wracamy na parking do autka, po drodze podziwiając widoki na okolicę...
ależ urocze te miasteczka !! można by łazić i łazić robiąc sobie stopy na degustacje winka
No trip no life
Nel, i tak właśnie było.... łaziłyśmy i łaziłyśmy.... od winnicy do winstuba i odwrotnie
- tu winko, tam winko....wszędzie winko 
Dzisiaj pogadamy nieco o alzackich kulinariach ....
Kuchnia alzacka generalnie jest bardzo kaloryczna! - pełna pieczonego mięsiwa, kiełbach, kiszonej kapusty, śmietany, cebuli, genialnych francuskich serów i cholesterolu!
To kuchnia ciężka, jakby powiedział dietetyk: ciężkostrawna i bardzo niezdrowa
ale tym samym bardzo, bardzo smaczna!!! 
Oczywiście celowo Wam to trochę „podkolorowałam”, bo aż tak źle to nie jest, ale faktycznie smaki i zapachy alzackiej kuchni są niezwykle aromatyczne i niestety wysoko kaloryczne.
Absolutnym specjałem alzackiej kuchni jest kopiec specjalnie kiszonej kapusty gotowanej w wytrawnym winie, który po uformowaniu na talerzu okłada się różnymi gatunkami pieczonych mięsiw i kiełbasek. To danie to słynny alzacki CHOUCROUTE - (wymawiać należy mniej więcej szukrut) a mnóstwo w tym szynki wieprzowej, boczku, kiełbasy, cebuli, przypraw z jałowcem na czele ; rzecz to piekielnie kaloryczna, diabelsko niezdrowa i nieziemsko smaczna
(w tamtym czasie jeszcze nie za często fotografowałam jedzenie na talerzu, więc zaczerpnę foto poglądowe z zasobów sieciowych):
oto alzacki choucroute:
oczywiscie istnieją rózne modyfikacje szukruta, np. z kaczką, gęsiną, z golonką, z rybami a nawet owocami morza, ale najbardziej popularna jest tu wieprzowina; czyli króluje świnka
Kolejnym rarytasem alzackiej kuchni są przeróżne modyfikacje i wersje Tarte Flambeé - to absolutna rozkosz dla podniebienia, której nie żałowałyśmy tu sobie ani trochę. Tartę Flambeé piecze się z cienkiego drożdżowego ciasta na kamieniu w piecach chlebowych lub nowoczesnych piekarnikach (takich do 360 °C);
Tarta wyglądem nieco przypomina pizzę, ale to taka jej daleka kuzynka, bo jest zapiekana na znacznie cieńszym i delikatniejszym cieście. Podstawowa wersja tarty to posmarowanie wierzchu placka serkiem typu fromage lekko rozcieńczonym najlepiej z gęstą śmietaną z dodatkiem soli, pieprzu, ziół prowansalskich i świeżo zmielonego kminku i zapiekanie z drobno posiekanym przesmażonym boczkiem z blanszowanymi krążkami cebulki no i rzecz najważniejsza i nieodzowna w tarcie Flambee: z duża ilość alzackiego, śmierdzącego sera munster!
(można oczywiście użyć wszelkich innych serów , ale najlepszy jest munster ze słynną pomarańczową skórką), mniam 
.
Możecie mi wierzyć na słowo - to jest niebo w gębie i gęba w niebie!
nasza jedna z kilku pożartych w Alzacji tart Flambee:
nasza babska ekipa po konsumpcji przy kawce... ( jedna robi zdjecie, druga buszuje chyba gdzieś po toalecie , a trzy się ujawniły
Alzatczycy wcinają też Baeckeoffe - to rodzaj ziemniaczanej zapiekanki serwowanej z czterema rodzajami marynowanych mięs posypanych ziołam, czasem z dodatkiem różnych warzyw.
Na deser obowiązkowo należy zjeść Kugelhopf - czyli babkę drożdżową z rodzynkami serwowaną tu często z gęstym sosem waniliowym lub wyśmienity krem Brulee - pychota dla wszystkich łasuchów świata!
Generalnie mieszkańcy Alzacji jedzą zupełnie inaczej niż Francuzi z innych części kraju np. z Paryża czy Prowansji, którzy zajadają się głównie pomidorami, oliwkami, serami, sałatą i kiełkami
; tutaj kuchnia jest kaloryczna,tak jak pisałam wcześniej - ciężka , bardzo sycąca i „bardzo niezdrowa” 
; kulinarnie Alzacji zdecydowanie bliżej jest do bawarskich golonek niż francuskich ślimaków i pieczonych żabek 
ale jest naprawdę smacznie....
to co? najedzeni?
( to teraz krótka drzemka z pełnym brzuszkiem ...*on_the_quiet2* i później będziemy zwiedzać dalej...)
Piea
Ach, uwielbiam to niezdrowe jedzonko. Kiedyś (około 30 lat temu) , będąc u mojej przyjaciółki koło Baden Baden, zabrali nas do Francji na jakiś taki rodzaj pizzy z boczkiem , pamiętam że pyszne i oryginalne jedzonko było. Może kiedyś odwiedzimy te piękne, pokazywane przez Ciebie miasteczka.
Mógłbym się tam stołować. Kuchnia jaką lubię.
Piea, ależ tu jedzonka pysznego zaserwowałaś. Mi ta cięzka, niezdrowa i kaloryczna kuchnia bardzo pasuje. No może nie na co dzień, ale tak popróbowac to bardzo chętnie. Szczególnie te ziemniaczki z mięskiem i ziołami do mnie przemówlły. I oczywiście babka z sosem waniliowym. Ciekawe czy sos na ciepło ?
No trip no life
Asia, Darek, Nel - do mnie też zdecydowanie przemawia ta kuchnia
, chociaż tak od czasu do czasu, bo na codzień wole wersje śródziemnomorską, najbardziej grecką! kocham ryby, owoce morza, musaki, souvlaki, oliwki , wszelkie sery.... ;
Nel, tak , zapiekanka Baeckeoffe - to fajne, proste jedzonko, które wszyscy z pewnością nie raz jedliscie czy osobiscie piekliście ( nie wiedząc, że to się nazywa w alzackiej wersji Baeckeoffe); ja po powrocie stamtąd często serwuję coś takiego w domu - w różnych wersjach...
taka podstawowa wychodzi mi taka: (piekę ja bezpośrednio na piekarnikowej szklanej blasze):
albo w wersji zmodyfikowanej ( z dodatkiem sosu jak do musaki: jajko+smietana z zapieczone wszystko razem w piekarniku) + wiecej warzywek typu:papryka, cukinia, czasami bakłażan + oprócz ziół sporo świeżej zieleninki) - taka opcja jest jeszcze lepsza i fajnie równoważy i łagodzi mięsiwo i boczuś
;
o taką zrobiłam kilka dni temu:
na obiadek wystarczająco; robi sie szybko i jest to naprawdę pyszota! + deserek: prosty 2 smakowy budyń+jogurt+owocki i jakieś orzeszki, np. migdałowe płatki i voila!
oj, można się tym "nafutrować" że aż brzuch puchnie!, he..he..
, mój Małż uwielbia te moje budyniowe desery.... 
to smacznego wszystkim! i ciekawych inspiracji alzacką relacją - w kuchni Życzę!
Piea
Po tych wszystkich jedzonkach - wróćmy jeszcze na chwilkę do Riquewihr...
ciekawe budynki, kamieniczki; tutaj Poczta jak z pocztówki...
kolejna "bajkowa" winiarnia tuż obok słynnego Maison Zimmer z 1686 roku
Fasada tego domu jest jedną z najbardziej ozdobnych w Riquewihr; posiada kilka malowniczych dziedzińców; obecnie Mansion Zimmer ma siedzibę lokalny producent wina.
niedaleko kolejny ciekawy budyneczek mieszczący Muzeum Hansi
jak ktoś jeszcze głodny
- to są tu oczywiście sklepiki ze smakowitymi wyrobami lokalnych producentów
teraz chwilowa zmiana „widoków” - z szachulcowych, barwnych miasteczek na wielkie, warowne zamczysko które góruje niedaleko miasteczka Orschwiller położone wysoko na pięknym, ponad 750-metrowym wzgórzu z roztaczającymi się stąd panoramami na Wogezy i niemiecki Schwarzwald. W Alzacji znajdziemy całkiem sporo róznych zamków i zameczków, jak to we Francji.... choć tutaj nie ma ani Loary ani takich zamków jak tam, ale na tutejszym szlaku winnym jest ich tu ponad 200....; my wybieramy to najwieksze alzackie zamczysko
i zmierzamy do Haut Koenigsburg.
Zamek ten jest wymieniany jako stały punkt atrakcji turystycznych na trasie tego regionu i z pewnością wart jest obejrzenia go z bliska...
To potężne zamczysko zbudowane jest na szczycie góry z efektownego, czerwonego piaskowca, podobnie jak strasburska katedra.
Forteca ta została zbudowana w XII w. dla Fryderyka I Barbarossy. Sale zamkowe mieszczą ciekawe ekspozycje zbroi rycerskich, broni, halabardy, jest tu też kolekcja potężnych armat. Zamkowe komnaty wyposażone są w piękne meble, piece kaflowe, trofea myśliwskie a ściany zamkowych komnat ozdobione są malowidłami.
Haut Koenigsburg został w zasadzie całkowicie zniszczony a z ruin i zgliszczy podniesiono go dopiero na polecenie Wilhelma II, ostatniego cesarza Niemiec. Była to ponoć kwestia czysto prestiżowa.
na zwiedzanie wnętrz tego Zamczyska, zaproszę Was w kolejnym odcinku alzackich opowieści ....
Piea
W tym Riquewihr gdyby nie samochody i ludzie we wspólczesnej odzieży można by było poczuć się jak w innej epoce.
Prześliczne te wąskie uliczki z kolorowymi domkami.
Ale czyściutko tma jest prawda ? aż błyszczy
No trip no life
dzisiaj pobuszuję z Wami po wnętrzach tego zamczyska...
przy wejściu stoi makieta - jak zamek wyglądał przez jego odbudową...
wchodzimy dalej...
Wnętrza tego zamku są dość mroczne – jak to w takich zamczyskach, a jeszcze dodatkowo potęgowane przez ciemne meble i małe, wąskie, zamkowe okna; ale możemy tu popodziwiać rożne elementy muzealne, m.in. kolekcję zbroi w Sali Rycerskiej, poroża i inne trofea myśliwskie, kolekcję pięknych kaflowych pieców, różnych armat, itd… ;
Pisałam Wam już , że oryginalny zamek, który stał tu pierwszy pochodził z XII wieku, a ten tu obecny niewiele ma wspólnego z tym pierwotnym; bowiem obecna rekonstrukcja nie jest wierną kopią tego, który tu był , ale trzeba wiedzieć, że te mury, które właśnie zwiedzamy mają niewiele ponad 100 lat i są tylko wyobrażeniem o tym jak ten średniowieczny zamek mógł wyglądać.
zamkowa kaplica
Władze pruskie za czasów ostatniego cesarza Wilhelma II zakończyły odbudowę tego zamku w 1908 roku; starano się zrobić to naprawdę solidnie, co możemy zobaczyć na miejscu – że udało się naprawdę znakomicie, zadbano o detale i nawet sztucznie zamek „postarzono”, żeby wyglądał bardziej naturalnie…. ; ale ciekawe czy Niemcy zdecydowaliby się na jego odbudowę, gdyby wiedzieli, że zaledwie 10 lat później (zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego) zamek ten wróci we francuskie ręce?
Taka mała ciekawostka: w murach tego zamku kręcone były sceny do francuskiej produkcji filmowej z 1937 roku "Les Grandes Illusions" ( w polskiej wersji: „Towarzysze Broni”) w reżyserii Jeana Renoir’a , a w którym główną rolę zagrał Jean Gabin.
jednak znacznie bardziej od zamkowych mrocznych komnat - zachwycają widoki jakie roztaczają się z górnych partii zamku
na górze przy wiezy znajduje sie kolekcja armat, stoją tu rózne działa, halabardy, itd...
a ja wciąż zachwycam sie widokami z zamku...
i wychodzimy...
wracamy na parking do autka, po drodze podziwiając widoki na okolicę...
Piea