MICHIGAN, INDIANA AND ILLINOIS, USA: BIWAKOWANIE W INDIANA DUNES NATIONAL PARK, WARREN DUNES STATE PARK I ORAZ WIZYTA W CHICAGO,

.

Chatka „Oaks” (Dęby), numer 51 w parku Warren Dunes State Park, Michigan

.

Tradycyjnie w Ontario maj oznacza początek sezonu kempingowego i wiele parków po zimowej przerwie ponownie się otwiera dla turystów. W ciągu ostatnich lat kilkakrotnie wybierałem się w tym czasie na biwak do parku Long Point Provincial Park, nad jeziorem Erie. Nie było żadnych komarów i innych dokuczliwych owadów i chociaż jednego roku padał śnieg, a temperatura w nocy spadła kilka stopni poniżej zera, nie popsuło to nam przyjemności: przez jakiś czas siedzieliśmy przytuleni przed ogniskiem, a potem wskoczyliśmy do namiotów, pakując się w 4 śpiwory.

.

Mapa parku Warren Dunes State Park, Michigan

.

W roku 2019 też zarezerwowałem na maj miejsce biwakowe w parku Long Point mając nadzieję, że Catherine przyjedzie z Minnesoty i razem spędzimy w nim tydzień pod namiotem. Gdy jednak zaczęła kalkulować odległość (ponad 1,600 km w jedną stronę, 2 dni jazdy samochodem), zmieniła zdanie. Mi też się nie uśmiechało jechać taki kawał drogi do niej, toteż zdecydowaliśmy się na kompromis—spotkać się dosłownie w połowie drogi! Mianowicie, na południowym brzegu jeziora Michigan znajdował się Park Narodowy Indiana Dunes. Ten najnowszy Park Narodowy, utworzony w 2019 roku, leżał dokładnie w połowie drogi między naszymi miejscami zamieszkania i każdy z nas mógł tam dotrzeć samochodem w ciągu jednego dnia. Chociaż nie lubię jeździć samochodem, w szczególności samotnie po autostradach—uważam to za wyjątkowo nudne i wręcz ogłupiające zajęcie – tym razem nie miałem nic przeciwko spędzeniu około 10 godzin za kierownicą.

.

„Samoobsługa” w parku Warren Dunes State Park, Michigan

.

Wyjechałem rano 28 maja 2019 roku i skierowałem się w stronę Sarni w Ontario. Gdy zbliżałem się do granicy, natężenie ruchu było nieduże, ale po niedługim czasie pojawiło się coraz więcej samochodów i ciężarówek i jadąc w żółwiowym tempie, spędziłem 40 minut na granicznym moście. Urzędnik celny USA zadał mi kilka pytań dotyczących celu mojej wizyty w USA, mojego zawodu i zawartości podręcznej lodówki (która mieściła tylko plastikowe butelki z zamrożoną wodą). Prawdopodobnie rozczarowany, że nie znalazł niczego podejrzanego i nie mógł mnie na niczym chwycić, łaskawie wpuścił mnie do Stanów Zjednoczonych. Zaledwie kilka kilometrów od Sarni zatrzymałem się w Visitor Center, pobrałem kilka broszur i wróciłem na autostradę 69. Po kilku godzinach skręciłem na autostradę 94, zatrzymując się tylko raz w stanie Michigan w mieście Paw Paw, nazwanym na cześć drzew pawpaw (Asymina trójklapowa), które kiedyś rosły wzdłuż rzeki o tej samej nazwie. Na chwileczkę wpadłem do MacDonalda coś przekąsić, zatankowałem i ponownie dopiero zatrzymałem się w parku Warren Dunes Park w stanie Michigan.

.

Chatka „Oaks” (Dęby), numer 51 w parku Warren Dunes State Park, Michigan—wnętrze.

.

Kilka dni temu, kiedy planowaliśmy naszą podróż, wprowadziliśmy pewne zmiany w naszym początkowym planie podróży. Ponieważ prognoza przewidywała dwa dni mocnych opadów, zdecydowaliśmy się je spędzić pod dachem. Na szczęście Park Stanowy Warren Dunes oferował trzy chatki - zarezerwowaliśmy jedną, zwaną „Oaks” (Dęby), numer 51 - kosztowała $104 za 2 noce plus opłata rezerwacyjna w wysokości $8. Kupiłem też naklejkę parkową („Paszport rekreacyjny” dla nierezydentów, $33 za cały rok) i otrzymałem kod dostępu do chatki.

Lokacja naszej chatki w parku Warren Dunes State Park:

 .

41°54'32.0"N 86°35'24.3"W / 41.908893, -86.590079

.

Park Warren Dunes State Park, Michigan—kompletnie zalane pola biwakowe. Co by było, gdybyśmy na tym miejscu rozstawili namiot???

.

Catherine posłała mi tekst, że nadal jest w okolicach Chicago, utknęła w licznych korkach (miałem szczęście, że nie musiałem przejeżdżać przez żadne większe miasto) i przyjechała dość późno, około godziny 20:00, bardzo zmęczona i śpiąca.

.

.

Domek był prosty, ale wystarczający dla naszych potrzeb. Miał piętrowe łóżka dla 6 osób, grzejnik i stół z ławą. Na zewnątrz było miejsce na ognisko. Jednak najważniejszą częścią chatki był z pewnością DACH - w nocy słyszeliśmy grzmoty i błyskawice, lało jak z cebra! Kiedy wstaliśmy rano, byliśmy zaszokowani widząc, że wiele miejsc biwakowych (w tym kilka przylegających do naszego miejsca) zostało całkowicie zalanych – utworzyły się potężne kałuże i nie byłoby możliwe znalezienie żadnego suchego miejsca! Nawet dla samochodów kempingowych przebywających na takich miejscach stanowiłoby to problem, ale już nie wyobrażam sobie turystów w namiotach, oni dosłownie utopiliby się w tych małych jeziorkach i musieliby przenieść się w środku nocy na inne miejsca! Drugiej nocy znów padało, więc po raz kolejny gratulowaliśmy sobie naszej decyzji—z pewnością było to jedne z najlepiej wydanych $104!

.

W jednej z męskich łazienek w parku: Miejsce do przewijania… czy też do WIESZANIA dzieci? Oto rezultat, gdy nakłania się mężczyzn do przewijania dziecka!!!

.

W parku nie było wiele ludzi i nie mieliśmy żadnych sąsiadów. Od 1 marca do 30 września obowiązywał zakaz spożywania alkoholu - było to trochę niewygodne, ale być może ten przepis też powodował, że park był spokojny i bezpieczny. Kilkakrotnie obserwowaliśmy jelenie i szopy wędrujące po parku.

.

.

Chatka „Oaks” (Dęby), numer 51 w parku Warren Dunes State Park, Michigan—wnętrze.

.

Następnego dnia wybraliśmy się na spacer po wydmach i spotkaliśmy bardzo interesującego dżentelmena z Chicago, z którym przez 20 minut prowadziłem intrygującą rozmowę - wydawało się, że nasze poglądy—konserwatywne i z pewnością nie „politically correct” były w wielu sprawach zbliżone.

.

Benton Harbor, sklep z używanymi rzeczami „Goodwill”. Catherine musiała stoczyć ‘walkę’ z inną klientką, która również chciała kupić tego konika na kółkach, ale na zdjęciu widać, kto wygrał pojedynek… i czyja wnuczka otrzymała go w prezencie! Dla mnie natomiast sklep „Goodwill”, jak też podobne mu inne sklepy, są najlepszym i chyba jednym źródłem zakupu świetnych książek (i nieraz filmów na DVD), które normalnie są niedostępne w księgarniach. W ten sposób Catherine ZAWSZE wie, w jakiej sekcji sklepu może mnie znaleźć.

.

Pojechaliśmy też do pobliskiego miasteczka Benton Harbor na zakupy. Centrum handlowe Orchards, przylegające do autostrady 94, składało się z dziesiątek sklepów—wstąpiliśmy do sklepów Walmart, Aldi i Goodwill. Zamiast pojechać z powrotem autostradą, objechaliśmy to miasto, przekroczyliśmy rzekę St. Joseph (Świętego Józefa) i wjechaliśmy do miasta St. Joseph. Od razu zauważyliśmy, że istnieje duża różnica między tymi dwoma sąsiadującymi miastami, oddzielonymi tylko rzeką. Po uzyskaniu dostępu do Internetu przeprowadziłem dowiedziałem się ciekawych rzeczy (https://datausa.io):

.

                                                                              Benton Harbor             St. Joseph

 .

Liczba ludności                                                           9,944                           8.301

Mediana dochodu gospodarstwa domowego                  $20.157                       $55.975

Wskaźnik ubóstwa                                                      48%                             10,2%

Mediana wartości nieruchomości                                  $56.200                       $166.300

 .

Demografia rasowa                            

            Murzyni lub Afroamerykanie                               84,8%                          4,55%

            Biali                                                                 8,55%                          87,4%

            Latynosi                                                           4,15%                          2,8%

            Azjaci                                                              0.8%                            3,59%

 .

Według www.bestplaces.net, porównanie przestępczości między tymi dwoma miastami przedstawia się następująco [przestępczość jest uszeregowana w skali od 1 (niska przestępczość) do 100 (wysoka przestępczość)]:

.

                                                         Benton Harbor             St. Joseph        Stany Zjednoczone

Brutalne przestępstwa                         95,2                             15                                22,7

Przestępstwa przeciwko mieniu            68,7                             31,2                             35,4

 .

Na koniec znalazłem wiadomość na witrynie stacji radiowej „News Talk 94,9 WSJM” (www.wsjm.com) z 4 października 2018 r. p.t. „Według FBI, Benton Harbor ma najwyższą ratę brutalnych przestępstw na osobę w stanie Michigan”: „Benton Harbor jest uznawane za najbardziej brutalne miasto stanu w 2017 r. Wskaźnik przestępczości w Benton Harbor wynosi 22 przestępstwa na 1000 mieszkańców, wyprzedzając wskaźnik Detroit wynoszący 20 osób. W ubiegłym roku w mieście miały miejsce trzy morderstwa, 23 gwałty, 36 napadów i 156 przypadków brutalnego napadu, a jego populacja wynosi 9899 osób.”

 .

W każdym razie nie mieliśmy żadnych problemów w żadnym mieście i bezpiecznie dotarliśmy do parku!

.

Nasze miejsce biwakowe 45D w parku Indiana Dunes National Park, Indiana

.

Dwa dni później spakowaliśmy się i udaliśmy się do Parku Narodowego „Indiana Dunes National Park”. Tym razem też jechaliśmy pomniejszymi drogami, wiodącymi przez kilka małych miasteczek.

 .

Kiedy dobrnęliśmy do parku, porozmawialiśmy z ‘campground host’ - bardzo miłym dżentelmenem z Teksasu, który przebywał w parku w domku kempingowym, a także pracował w biurze parku jako woluntariusz. Rozmawialiśmy z nim przez chwilę, a następnie przejechaliśmy się po parku, szukając najlepszego miejsca - wybraliśmy numer 45D w ‘Douglas Loop’, które było nienajgorsze. W parku nie było tłoczno, ale w weekend się pojawiło wiele nowych turystów.

.

Lokacja naszego miejsca biwakowego w Parku Narodowym „Indiana Dunes National Park”:

. 

41°40'17.2"N 86°58'42.6"W / 41.671443, -86.978486

 .

Szlak rowerowy „Calumet Trail” był fajny, ale z powodu niedawnych deszczy nie nadawał się do jazdy rowerami.

.

Indiana Dunes National Park nie tak dawno temu był znany jako Indiana Dunes National Lakeshore, dopóki nie stał się w dniu 15 lutego 2019 roku najnowszym (61-wszym) parkiem narodowym w Stanach Zjednoczonych. Park ciągnie się prawie 40 km wzdłuż południowego brzegu Jezioro Michigan i jego powierzchnia wynosi około 15000 akrów. W parku znajdują się wydmy, mokradła, prerie, rzeki i ekosystemy leśne.

.

Szlak rowerowy „Calumet Trail”. Z powodu niedawnych ulewnych opadów nie nadawał się do jazdy rowerami.

.

Odwiedziliśmy imponujące Centrum Turystycznym (oddalone o kilka kilometrów od pola biwakowego), gdzie mogliśmy zapoznać się z historią parku i wziąć wiele bardzo interesujących i pouczających broszur i map. Ponieważ w pobliżu przebiegał szlak rowerowy (Calumet Trail), oboje przywieźliśmy rowery. Poinformowano nas, że ze względu na bardzo deszczową wiosnę szlak stał się prawie nieprzejezdny. Rzeczywiście, na szlaku znajdowały się ogromne kałuże i nawet nie próbowaliśmy po nim jechać.

.

Kościół św. Anny znajdował się niemalże w parku, nawet kiedyś msze były odprawiane w parku, ale potem zakazano, wiadomo z jakich powodów.

.

Kilkaset metrów od naszego kempingu, prawie w parku, znajdował się kościół rzymskokatolicki św. Anny (St. Ann of the Dunes). Został zbudowany w 1954 roku i od tego czasu przeszedł kilka gruntownych renowacji. W sobotę poszliśmy na wieczorną mszę.

.

Na rowerach w okolicach Beverly Shores.

.

W ciągu następnych kilku dni spędziliśmy kilka godzin jeżdżąc na rowerach. Przede wszystkim zawitaliśmy do bardzo ładnego miasteczka Beverly Shores. Pozwolę sobie i w tym miejscu przytoczyć parę danych statystycznych: liczba mieszkańców wynosiła nieco ponad 613, a skład rasowy miasta składał się z 96,6% białych, średni dochód gospodarstwa domowego wynosił $89.375, stopa ubóstwa 3,75% i mediana wartości nieruchomości $456.900; skala przestępstw z użyciem przemocy wyniosła 11,8, a przestępstw przeciwko mieniu 24,3 [przestępstwo jest klasyfikowane w skali od 1 (niskie przestępstwo) do 100 (wysokie przestępstwo)].

.

Lokacja budynków z Wystawy Światowej EXPO w Chicago w Beverly Shores:

. 

41°41'02.6"N 87°00'06.2"W / 41.684053, -87.001721

 .

Jeden z budynków z Wystawy Światowej EXPO w Chicago.

 . 

Miasto powstało jako ‘planowany’ kurort. W 1933 roku Robert Bartlett kupił setki już wytyczonych miejsc pod budowę domów. Cały projekt nazwał imieniem swojej córki, Beverly. Następnie w latach 1933-34 kupił i przetransportował szesnaście budynków z Wystawy Światowej EXPO w Chicago, z których cztery zostały przewiezione barką na jeziorze Michigan. W latach dziewięćdziesiątych XX w i na początku XXI wieku na wydmach w pobliżu jeziora zbudowano wiele milionowych domów. Ponieważ Beverly Shores jest łatwo dostępne z Chicago (pociągiem lub samochodem), wiele mieszkańców Chicago posiada tam drugi dom.

.

Jeden z budynków z Wystawy Światowej EXPO w Chicago.

. 

Uwielbialiśmy jeździć na rowerach do tego miasteczka i potem zwiedzać jego malownicze uliczki. Oczywiście udaliśmy się do dzielnicy architektonicznej „Century of Progress”, aby zobaczyć pięć budynków w wystawy EXPO Chicago. Domy były bardzo innowacyjne; do ich budowy wykorzystano nowoczesną technologię, nowe materiały i metody budowlane.

.

 Na rowerach w okolicach Beverly Shores-stara droga asfaltowa.

 .

Beverly Shores leży nad brzegiem jeziora Michigan i jest otoczone mokradłami i bagnami. Bardzo przyjemnie jeździło się na po drodze Beverly Drive, zwłaszcza w jej części na zachód od ulicy South Broadway. Niektóre boczne drogi prowadziły do… nikąd, a sama Beverly Drive w pewnym momencie została zamknięta dla ruchu - ale nie dla rowerów! Wciąż jechaliśmy asfaltową drogą, choć czasem zalaną i zarośniętą, wśród mokradeł, stawów i lasów. Potem wybraliśmy inną nieużywaną drogę i ostatecznie wyjechaliśmy nią na skrzyżowanie Calumet Trail i E. State Park Boundary Road. Dowiedzieliśmy się, że niektóre nieruchomości zostały rozebrane – co tłumaczy te opuszczone drogi i ulice wiodące do nikąd! Nadal na mapie satelitarnej można zobaczyć zarysy starych dróg, ale zostały one skutecznie wchłonięte przez przyrodę.

.

Na rowerach w okolicach Beverly Shores-dookoła były moczary, szuwary i bagna.

.

Jednego dnia pojechaliśmy do miasta Chesterton, zaparkowaliśmy samochód i podążyliśmy rowerami szlakiem Prairie Duneland. Szlak prowadził dawną trasą kolejową linii „Elgin, Joliet and Eastern Railway”. Trasa była wyasfaltowana i jechało się bezproblemowo. Zatrzymaliśmy się w Tate's Place, małej restauracji z patio i wypiliśmy kilka drinków. Szlak zakończył się na drodze County Trail Road w mieście Hobart, a raczej zamienił się w nowy szlak, Oak Savannah Trail, którym przez chwilę jechaliśmy, a potem zawróciliśmy.

.

 Lokacja restauracji „Tate’s Place” na szlaku rowerowym „Prairie Duneland”

41°33'48.6"N 87°10'55.4"W / 41.563507, -87.182063

 .

Opuszczony (?) dom w pobliżu moczarów w Beverly Shores.

.

Pewnego wieczoru, gdy padał deszcz i nie mogliśmy rozpalić ogniska, wpadliśmy do Michigan City, znajdującego się kilka kilometrów od parku. Wiedziałem, że wielu mieszkańców ma polskie pochodzenie, więc nic dziwnego, że miało też i polską restaurację o swojskiej nazwie „Polski chłop”, do której wpadliśmy na kolację. Była mała i przytulna. Zamówiliśmy polskie potrawy, które szczególnie Catherine bardzo smakowały. Jednakże ‘zupa dnia’ (zupa śliwkowa) rozczarowała mnie (nie sądzę, żeby była popularna w Polsce), liczyłem na bardziej autentyczną polską zupę, jak na przykład biały barszcz/żurek, rosół, flaki, barszcz czerwony lub zupę grzybową. Być może właściciel lub jego potomkowie pochodzą z regionu Polski, w którym zupa śliwkowa była często spożywana.

.

Restauracja „Polski Chłop” w mieście Michigan City.

. 

Właściwie do Chicago nawet nie musieliśmy jechać, bo mogliśmy go oglądać z południowych brzegów Indiana Dunes National Park!

.

Następnym razem napiszę o naszej jednodniowej wycieczce pociągiem do Chicago.